20 เมื่อหมู่เขาปามาเถิงหมู่ผู้พิพากษาคดีทั่วไปแล้ว ก็อู้ว่า “ไอ่ หมู่นี้เป๋นจาวยิวเข้ามาก่อก๋วนในบ้านเมืองของเฮา
เมื่อกษัตริย์เฮโรดได้ยินจาอั้น ก็ตุ๊กอกตุ๊กใจ๋ขนาด หมู่จาวกรุงเยรูซาเล็มก็ปากั๋นตุ๊กใจ๋ตวย
หมู่เจ้านายของแม่ญิงคนนั้นหันว่าหมดโอกาสตี้จะได้สตางค์แล้ว จึงยับเปาโลกับสิลาสลากไปหาผู้มีอำนาจตัดสินตี้ข่วงก๋างเมือง
เขาหมู่นี้มาสั่งสอนจั๊กจวนหื้อเจื้อถือธรรมเนียมต่างๆ ตี้หมู่เฮาจาวโรมันบ่ยอมฮับกับเยียะตึงบ่ได้ ย้อนผิดกฎหมาย”
ตี้หั้นต้านได้ฮู้จักจาวยิวสองคนจื้ออาควิลลากับเมียของเขาจื้อปริสคา อาควิลลาเป๋นจาวแคว้นปอนทัส ตึงสองคนลุกจากประเทศอิตาลีเมื่อบ่เมินมานี่ ย้อนจักรพรรดิคลาวดิอัสสั่งหื้อจาวยิวกู้คนออกไปจากกรุงโรม เปาโลก็ไปหาเขาตึงสอง
เมื่อคนตังหลายฮู้ว่าอเล็กซานเดอร์เป๋นจาวยิว หมู่เขาก็เอิ้นเสียงดังขึ้นมาแหมเป๋นเสียงเดียวกั๋นว่า “เจ้าแม่อารเทมิสของจาวเอเฟซัสยิ่งใหญ่ๆ” ฮ้องซ้ำแล้วซ้ำแหมอยู่จาอั้นประมาณสองจั้วโมง
แต่หมู่เฮาใค่ฮู้ใค่ได้ยินเถิงสิ่งตี้ต้านกึ๊ด ย้อนฮู้มาว่ากู้ตี้กู้ตางมีคนอู้ต่อต้านลัทธินิก๋ายนี้”
ห้ามเยียะเหมือนอย่างคนสมัยนี้ แต่ยอมหื้อพระเจ้าเปี่ยนจีวิตเป๋นคนใหม่โดยหื้อพระองค์เปี่ยนจิตใจ๋ของหมู่ต้านเหียใหม่ แล้วหมู่ต้านจะได้ฮู้ความต้องก๋านของพระเจ้าว่า อะหยังดี อะหยังเยียะหื้อพระเจ้าปอใจ๋ กับอะหยังสมบูรณ์แบบในก๋านใจ๊จีวิต
หมู่คนบ่ซื่อสัตย์ ต้านตังหลายบ่ฮู้กา ว่าก๋านเป๋นเปื้อนกับโลกนี้ก็เต้ากับเป๋นศัตรู๋ของพระเจ้า จาอั้นใผตี้ใค่อยากเป๋นเปื้อนกับโลก ก็ตั้งตั๋วเป๋นศัตรู๋ของพระเจ้า