33 โดยเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย อย่างตี้เขียนไว้ในหนังสือสดุดีบทตี้สองว่า ‘เจ้าเป๋นลูกของเฮา วันนี้เฮาได้เป๋นป้อของเจ้า’
หลังจากพระองค์เป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว หมู่สาวกก็จ๋ำได้ว่า พระองค์เกยอู้จาอี้ไว้ แล้วหมู่เขาก็เจื้อพระคัมภีร์กับเจื้อกำอู้ของพระองค์
แต่พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย
พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋ายบ่หื้อตั๋วเน่านั้น เหมือนตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘เฮาจะหื้อปอนตี้แน่นอนกับศักดิ์สิทธิ์แก่ต้าน ตี้สัญญาไว้กับกษัตริย์ดาวิดนั้น’
แต่พระเยซูผู้ตี้พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้นบ่เปื่อยเน่าเลย
แต่พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นมาใหม่ ก็ได้ป๊นจากความเจ็บปวดจากความต๋ายเหีย ย้อนว่าความต๋ายจะครอบงำพระองค์ไว้บ่ได้
ตี้อู้มานี้หมายเถิงพระเยซูตี้พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว หมู่เฮาจึงเป๋นพยานในเรื่องนี้
แล้วเซาโลก็บ่รอจ๊าตี้จะไปธรรมศาลาของจาวยิว แล้วตั้งเก๊าบอกเรื่องของพระเยซูว่า “พระองค์เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
พระคริสต์ก็เหมือนกั๋น พระองค์บ่ได้ยกตั๋วเก่าขึ้นเป๋นมหาปุโรหิต แต่พระเจ้าได้อู้กับพระองค์ว่า “เจ้าเป๋นลูกของเฮา วันนี้เฮาได้เป๋นป้อของเจ้าแล้ว”