17 องค์พระผู้เป๋นเจ้าในข้อนี้ก็คือพระวิญญาณ ตี้ไหนตี้มีพระวิญญาณขององค์พระผู้เป๋นเจ้า ตี้หั้นก็มีอิสระ
พระวิญญาณหื้อจีวิตนิรันดร์ แต่สิ่งตี้คนเยียะบ่มีประโยชน์อะหยังเลย กำอู้ตี้เฮาได้บอกกับหมู่ต้านมาจากพระวิญญาณและหื้อจีวิตนิรันดร์
หมู่ต้านจะฮู้จักความจริง แล้วความจริงนั้นก็จะเยียะหื้อหมู่ต้านมีอิสระ”
ย้อนว่ากฎของพระวิญญาณตี้หื้อจีวิตเฮาเป๋นอันนึ่งอันเดียวกั๋นกับพระเยซูคริสต์ ได้จ้วยหื้อข้าพเจ้ามีอิสระจากกฎตี้ควบคุมเฮาหื้อเยียะบาปตี้นำไปเถิงความต๋าย
อย่างตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “พระเจ้าหื้ออาดัมเป๋นป้อจายคนเก๊าตี้มีจีวิต” แต่พระคริสต์ผู้เป๋นอาดัมคนสุดต๊ายนั้นเป๋นวิญญาณตี้หื้อจีวิต
หมู่เฮากู้คนตี้บ่มีผ้าคุมหน้าแล้ว ก็ผ่อหันรัศมีขององค์พระผู้เป๋นเจ้า แล้วเฮาก็ได้ฮับก๋านเปี่ยนแปลงหื้อเป๋นเหมือนภาพสะท้อนของพระองค์ เยียะหื้อเฮามีรัศมีนักขึ้นไปติกๆ เซิ่งมาจากองค์พระผู้เป๋นเจ้า ผู้ตี้เป๋นพระวิญญาณ
ผู้ตี้จ้วยหื้อเฮาสามารถฮับใจ๊ต๋ามพันธสัญญาใหม่ ตี้บ่ใจ้เป๋นไปต๋ามบทบัญญัติตี้เขียนไว้ แต่เป๋นไปต๋ามพระวิญญาณ ย้อนว่าบทบัญญัติตี้เขียนไว้นั้นนำไปเถิงความต๋ายฝ่ายจิตวิญญาณ แต่พระวิญญาณนำไปเถิงจีวิตฝ่ายจิตวิญญาณ
เมื่อเฮาตังหลายได้เป๋นลูกของพระเจ้าแล้ว พระองค์ก็ส่งพระวิญญาณของพระบุตรของพระองค์เข้ามาอยู่ในใจ๋เฮา เปื้อเฮาจะได้ฮ้องพระองค์ว่า “อับบา” คือป้อของเฮา
พระเยซูคริสต์ได้โผดหื้อเฮาตังหลายมีอิสระแล้ว ก็หื้อเฮาอยู่อย่างอิสระ บ่ต้องยอมเป๋นขี้ข้าของบทบัญญัติแหมซ้ำเน่อ
ปี้น้องตังหลาย พระเจ้าฮ้องหมู่ต้านมาเป๋นคนตี้มีอิสระแล้ว แต่ห้ามเอาความอิสระนี้มาเป๋นข้ออ้างในก๋านเยียะต๋ามสันดานบาป แต่หื้อฮับใจ๊กั๋นด้วยความฮักเต๊อะ
ย้อนว่าพระเจ้าบ่ได้หื้อเฮามีจิตใจ๋ตี้ขี้กั๋ว แต่หื้อมีจิตใจ๋ตี้เข้มแข็ง มีความฮักกับก๋านบังคับต๋นเอง