29 ต้านตังหลายฮู้แล้วว่าพระคริสต์เยียะในสิ่งตี้ถูกต้องตลอด จาอั้น ต้านก็ต้องฮู้ว่าคนตี้เยียะในสิ่งตี้ถูกต้องก็เป๋นลูกของพระเจ้า
บ่ใจ้ลูกตี้เกิดจากคน กาว่าเกิดจากความต้องก๋านตางก๋าย กาว่าเกิดจากความต้องก๋านของป้อแม่ แต่พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นลูกของพระองค์
คนตี้อู้ต๋ามใจ๋ตั๋วเก่าก็เซาะหาเกียรติใส่ตั๋ว แต่คนตี้เซาะหาเกียรติหื้อผู้ตี้ใจ๊เขามา คนนั้นเนาะก็เป๋นคนตี้จริงใจ๋กับบ่จุใผตวย
แต่พระองค์ยอมฮับคนกู้จ้าดตี้เคารพยำเก๋งพระองค์ กับเยียะต๋ามความถูกต้อง
“อานาเนียบอกว่า ‘พระเจ้าของป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮาเลือกต้านหื้อฮู้เถิงความต้องก๋านของพระองค์ กับหื้อหันพระองค์ตี้ถูกต้องต๋ามธรรม กับหื้อได้ยินกำอู้จากปากของพระองค์ตวย
หมู่ต้านบ่ยอมฮับผู้ตี้บริสุทธิ์กับถูกต้องต๋ามธรรม แต่ปากั๋นขอหื้อปีลาตปล่อยตั๋วคนตี้ฆ่าคนต๋ายนั้นแตนพระองค์
พระเจ้าเยียะหื้อพระคริสต์ผู้ตี้บ่มีบาป หื้อมีส่วนในบาปของหมู่เฮา เปื้อหมู่เฮาจะได้เป๋นคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรมผ่านตางพระองค์
อับราฮัมก็ได้ถวายของตี้ยึดมานึ่งในสิบส่วนแก่เมลคีเซเดค จื้อเมลคีเซเดคมีความหมายว่า “กษัตริย์ตี้เยียะต๋ามความถูกต้อง” กับต้านเป๋นกษัตริย์แห่งเมืองซาเลม หมายเถิง “กษัตริย์แห่งสันติสุข”
มหาปุโรหิตจาอี้ก็เปิงกับเฮา ย้อนพระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์ บ่มีความผิด บ่มีมลทิน พระเจ้าแยกพระองค์ออกจากคนบาปตังหลาย กับยกหื้ออยู่สูงเหลือสวรรค์
เป๋นความต้องก๋านของพระองค์ ตี้หื้อเฮาเกิดใหม่โดยถ้อยกำตี้เป๋นความจริง เปื้อหื้อเฮาได้เป๋นเก๊าเหง้าของกู้อย่างตี้พระองค์สร้างขึ้น
ย้อนว่าหมู่ต้านได้เกิดใหม่แล้วจากถ้อยกำของพระเจ้าตี้มีจีวิตตลอดไป บ่ใจ้จากคนตี้มีวันต๋าย
สรรเสริญพระเจ้าพระบิดาของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮา ย้อนความเมตต๋าอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ตี้เยียะหื้อเฮาได้เกิดใหม่โดยก๋านเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย จีวิตของเฮาจึงมีความหวังตี้แน่นอน
พระคริสต์ตุ๊กทรมานเปื้อฮับโต้ษบาปของหมู่เฮาเตื้อเดียวก็ปอละ คือพระองค์ผู้ตี้บ่มีบาปต๋ายแตนหมู่คนบาป เปื้อจะปาหมู่เขาไปหาพระเจ้า ตั๋วของพระองค์ถูกฆ่าต๋าย แต่พระเจ้าโผดหื้อจิตวิญญาณของพระองค์เป๋นขึ้นมามีจีวิตใหม่
โดยสิ่งหมู่นี้ละ พระเจ้าได้หื้อพระสัญญาตี้มีก้ากับยิ่งใหญ่แก่หมู่เฮา เปื้อหมู่ต้านจะได้หลุดป๊นจากสิ่งตี้เยียะหื้อจิตใจ๋เสื่อมลง เซิ่งเกิดจากกิเลสตั๋ณหาตี้มีอยู่ในโลก แล้วต้านจะได้ฮับก๋านเปี่ยนแปลงหื้อเป๋นเหมือนพระเจ้า
ต้านตังหลายตี้เผียบเหมือนลูกตี้ข้าพเจ้าฮักเหย ข้าพเจ้าเขียนเรื่องหมู่นี้มาเถิงต้าน เปื้อว่าหมู่ต้านจะบ่เยียะบาป แต่ถ้าใผเยียะบาป เฮาก็มีผู้จ้วยอ้อนวอนพระบิดาแตนเฮา คือพระเยซูคริสต์ผู้ตี้ถูกต้องต๋ามธรรม
หมู่ต้านก็ฮู้แล้วว่า ก๋านตี้พระคริสต์มาป๋ากฏนั้นก็เปื้อมาฮับเอาความบาปของคนตังหลายไปจ๋นหมดจ๋นเสี้ยง ในพระองค์นั้นบ่มีความบาปอันใดเลย
ลูกตี้ข้าพเจ้าฮักเหย ห้ามหื้อใผมาจั๊กจู๋งหื้อหลงไปเน่อ คนตี้เยียะในสิ่งตี้ถูกต้องก็เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม เหมือนพระคริสต์เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมของพระเจ้า
ต้านตี้ฮักตังหลาย ขอหื้อเฮาฮักกั๋นไว้เน่อ ย้อนว่าความฮักนั้นมาจากพระเจ้า คนตี้ฮักเซิ่งกั๋นและกั๋น ก็เป๋นลูกของพระเจ้ากับฮู้จักพระเจ้า
คนตี้เจื้อว่าพระเยซูเป๋นพระคริสต์ ก็ได้จื้อว่าเป๋นลูกของพระเจ้า กับคนตี้ฮักป้อก็จะฮักลูกๆ ของเขาตวย
เฮาฮู้ว่าคนตี้เป๋นลูกของพระเจ้าจะบ่เยียะบาปแหมต่อไป พระบุตรของพระเจ้าก็ผ่อกอยหื้อเขาปลอดภัย มารฮ้ายจะบ่สามารถเยียะอะหยังเขาได้
ย้อนคนตี้เป๋นลูกของพระเจ้าก็มีชัยเหนือโลก ความเจื้อของเฮาเองคือตางตี้จะมีชัยเหนือโลกได้
เปื้อนตี้ฮักเหย ห้ามเอาอย่างสิ่งตี้บ่ดี แต่หื้อเอาอย่างสิ่งตี้ดี คนตี้เยียะดีนั้นก็เป๋นของพระเจ้า ส่วนคนตี้เยียะบ่ดีนั้นก็บ่เกยฮู้จักพระเจ้า