اِرمیا 38:7 - هزارۀ نو

⁷ و اما عِبِدمِلِکِ حَبَشی که یکی از خواجه‌سرایان کاخ سلطنتی بود، شنید که اِرمیا را به آب‌انبار افکنده‌اند. پس چون پادشاه نزد دروازۀ بنیامین به قضاوت نشسته بود،

Persian Old Version

⁷ و چون عبدملک حبشی که یکی از خواجهسرایان و درخانه پادشاه بود شنید که ارمیا را به سیاه چال انداختند (و به دروازه بنیامین نشسته بود)،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^7-8 عبدملک حبشی که خواجه سرا و از مقامات مهم دربار بود، شنید که مرا به سیاهچال انداخته‌اند. پس با عجله خود را به دروازهٔ بنیامین رساند، و به پادشاه که در آنجا مردم را به حضور می‌پذیرفت گفت:

مژده برای عصر جدید

⁷ عبدمَلک حبشی یکی از خواجه سرانی که در کاخ سلطنتی خدمت می‌کرد، شنید که مرا در چاه انداخته‌اند. در آن زمان پادشاه در دروازهٔ بنیامین به شکایات مردم رسیدگی می‌کرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ عِبدمِلِک حَبشی یکی از خواجه‌سرایانی که در کاخ سلطنتی خدمت می‌کرد، شنید که مرا در چاه انداخته‌اند. در آن زمان پادشاه در دروازۀ بنیامین به شکایات مردم رسیدگی می‌کرد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ و چون عِبِدمِلِک حَبَشی که یکی از خواجه‌سرایان و در خانه پادشاه بود، شنید که اِرمیا را به آب‌انبار انداختند. و پادشاه به دروازه بنیامین به قضاوت نشسته بود،

اِرمیا 38:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 24:15

بدین‌سان یِهویاکین را به بابِل برد. و مادر و زنان پادشاه، و درباریان وی و بزرگان آن دیار را نیز اسیر کرده، همگی را از اورشلیم به بابِل تبعید نمود.

مزامیر 68:31

فرستادگان از مصر خواهند آمد کوش به‌شتاب دستان خویش به سوی خدا دراز خواهد کرد.

امثال 29:10

مردان خون‌ریز از مردِ راست نفرت دارند، اما صالحان در پی سلامت جان اویند.

اِشعیا 56:3

پس غریبی که به خداوند پیوسته باشد، نگوید: «خداوند مرا از قوم خویش جدا خواهد کرد»، و خَصی نگوید: «درختی خشک بیش نیستم.»

اِرمیا 13:23

آیا حَبَشی، پوست خویش را تغییر تواند داد؟ یا پلنگ خالهای خود را؟ به همین‌گونه، آیا شما که به بدی کردن خو کرده‌اید، کار نیک توانید کرد؟

اِرمیا 20:2

پس فَشحور اِرمیای نبی را بزد و او را در کُنده‌ای نزد دروازۀ بالاییِ بنیامین در خانۀ خداوند نهاد.

اِرمیا 26:16

آنگاه صاحبمنصبان و تمامی قوم به کاهنان و انبیا گفتند: «این مرد مستوجب اعدام نیست، زیرا به نام یهوه خدایمان با ما سخن گفته است.»

اِرمیا 29:2

پس از آنکه یِهویاکینِ پادشاه و ملکۀ مادر و خواجه‌سرایان و صاحبمنصبان یهودا و اورشلیم و صنعتگران و فلزکاران، اورشلیم را ترک گفته بودند.

اِرمیا 34:19

من صاحبمنصبان یهودا و صاحبمنصبان اورشلیم و خواجه‌سرایان و کاهنان و همۀ مردمان این سرزمین را که از میان پاره‌های گوساله عبور کرده‌اند،

اِرمیا 37:13

اما چون به دروازۀ بنیامین رسید، رئیس قراولان به نام یِرئیا پسر شِلِمیا پسر حَنَنیا، اِرمیای نبی را گرفتار کرد و گفت: «تو می‌روی تا به کَلدانیان بپیوندی!»

اِرمیا 38:8

عِبِدمِلِک از کاخ سلطنتی بیرون آمده، به پادشاه گفت:

عاموس نبی 5:10

ایشان از آن که در محکمه حکم می‌کند، نفرت دارند، و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.

زَکریا 14:10

تمامی این سرزمین، از جِبَع تا رِمّون در جنوب اورشلیم، به دشتی بدل خواهد شد. اما اورشلیم از دروازۀ بِنیامین تا محل دروازۀ نخست و تا دروازۀ گوشه، و از برج حَنَنئیل تا چَرخُشتهای پادشاه، مرتفع در جای خود برقرار خواهد ماند،

مَتّی 20:16

پس، آخرینها اوّلین خواهند شد و اوّلینها آخرین!»

تثنیه 21:19

پدر و مادرش او را گرفته، نزد مشایخ شهر به دروازۀ محله‌اش ببرند،

یوشع 20:4

پس او به یکی از این شهرها بگریزد، و در مدخل دروازۀ شهر بایستد و ماجرای خود را برای مشایخ شهر بیان کند. آنگاه ایشان او را به شهر درآورده، مکانی جهت سکونت به او بدهند و او نزد ایشان بماند.