اِرمیا 1:7 - هزارۀ نو

⁷ اما خداوند مرا گفت: «مگو، ”جوانی بیش نیستم“، زیرا نزد هر کس که تو را بفرستم، خواهی رفت، و هرآنچه تو را امر فرمایم، خواهی گفت.

Persian Old Version

⁷ اماخداوند مرا گفت: «مگو من طفل هستم، زیرا هرجایی که تو را بفرستم خواهی رفت و بهرچه تورا امر فرمایم تکلم خواهی نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ خداوند فرمود: «چنین مگو! چون به هر جایی که تو را بفرستم، خواهی رفت و هر چه به تو بگویم، خواهی گفت.

مژده برای عصر جدید

⁷ امّا خداوند به من گفت: «نگو که خیلی جوانی، در عوض به نزد مردمی که تو را می‌فرستم برو و هرچه به تو دستور می‌دهم به آنها بگو.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ امّا خداوند به من گفت: «نگو که خیلی جوان هستم، بلکه به هرجایی که تو را بفرستم، خواهی رفت و هرچه به تو امر کنم، به مردم خواهی گفت.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ اما خداوند مرا گفت: «مگو من جوان هستم، زیرا هر جایی که تو را بفرستم، خواهی رفت و به هر ‌چه تو را امر فرمایم، سخن خواهی گفت.

اِرمیا 1:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 22:14

اما میکایا گفت: «به حیات خداوند سوگند که هرآنچه خداوند مرا گوید، همان را خواهم گفت.»

۱پادشاهان 3:7

و حال، ای یهوه خدای من، تو خدمتگزارت را به جای پدرم داوود پادشاه ساختی. ولی من جوانی کم سن و سال بیش نیستم و خروج و دخول را نمی‌دانم.

۲تواریخ 18:13

اما میکایا گفت: «به حیات خداوند سوگند که هرآنچه خدای من گوید، همان را خواهم گفت.»

خروج 6:29

خداوند به وی فرمود: «مَنَم یهوه. هرآنچه به تو گفتم، به فرعون پادشاه مصر بازگو.»

اِرمیا 26:2

«خداوند چنین می‌فرماید: در صحن خانۀ خداوند بایست و بر ضد تمامی شهرهای یهودا که برای پرستش به خانۀ خداوند می‌آیند، همۀ سخنانی را که تو را امر می‌فرمایم بگو، و سخنی کم مکن.

اِرمیا 43:1

چون اِرمیا از گفتن هرآنچه یهوه خدای ایشان فرموده بود تا او به مردم بازگوید، فارغ شد، یعنی از گفتن تمامی آن کلام که یهوه خدای ایشان اِرمیا را برای بیان آنها نزد مردم فرستاده بود،

اِرمیا 7:27

«پس تو همۀ این سخنان را بدیشان بگو، اما به تو گوش نخواهند گرفت، و ایشان را بخوان، اما تو را پاسخ نخواهند داد.

حزقیال 2:7

کلام مرا به ایشان بگو، خواه بشنوند و خواه نشنوند، زیرا که عِصیانگرند.

حزقیال 3:27

اما هرگاه با تو سخن گویم، دهانت را خواهم گشود و تو به ایشان خواهی گفت، ”خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید.“ آن که می‌شنود، بگذار بشنود، و آن که نمی‌شنود، بگذار نشنود! زیرا که خاندانی عِصیانگرند.

عاموس نبی 7:15

اما خداوند مرا از پسِ گله برگرفت و مرا گفت: ”برو و بر قوم من اسرائیل نبوّت کن.“

یونس 3:2

«برخیز و به نینوا، آن شهر بزرگ برو و پیامی را که به تو می‌گویم، بدان ندا کن.‌»

اعداد 22:20

خدا شبانگاه نزد بَلعام آمد و به او گفت: «اگر این مردان برای فرا خواندن تو آمده‌اند، برخیز و همراه ایشان برو، ولی فقط آنچه را من به تو می‌گویم به عمل آور.»

اعداد 22:38

بَلعام به بالاق گفت: «اینک، اکنون نزدت حاضرم! آیا به‌واقع توان آن دارم که کلمه‌ای بر زبان آورم؟ کلامی را که خدا در دهانم بگذارد، همان را خواهم گفت.»

مَتّی 28:20

و به آنان تعلیم دهید که هرآنچه به شما فرمان داده‌ام، به جا آورند. اینک من هر روزه تا پایان این عصر با شما هستم!»

اعمال رسولان 20:27

زیرا در اعلام ارادۀ کامل خدا به شما کوتاهی نکرده‌ام.