۱تیموتائوس 5:18 - هزارۀ نو

¹⁸ زیرا کتاب می‌گوید: «گاوی را که خرمن می‌کوبد، دهان مَبَند» و «کارگر مستحق دستمزد خویش است.»

Persian Old Version

¹⁸ زیرا کتاب میگوید: «گاو را وقتی که خرمن را خرد میکند، دهن مبند» و «مزدورمستحق اجرت خود است».

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁸ زیرا در کتب مقدّس آمده: «دهان گاوی را که خرمن می‌کوبد، نبند و بگذار به هنگام کار، از خرمنت بخورد.» و در جای دیگر نیز می‌فرماید: «زیرا کارگر مستحق مزد خویش است.»

مژده برای عصر جدید

¹⁸ زیرا کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «دهان گاوی را كه خرمن می‌كوبد، نبند» و «كارگر مستحق مزد خود می‌باشد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁸ زیرا نوشته شده است: «دهان گاوی را که خرمن می‌کوبد، نبند» و «کارگر مستحق مزد خود می‌باشد.»

کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁸ به چه که نوشته مقدّس اَگِت: «گائی که خَرمَن اَکُته، لُوی مَبَند» و «کارگر دستمزدی حَکِشِن.»

۱تیموتائوس 5:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

لاویان 19:13

«بر همسایۀ خود ستم مکن و مالَش را غصب منما. مزد کارگر روزمزد را تا صبح نگاه مدار.

مَتّی 10:10

و برای سفر، کوله‌بار یا پیراهن اضافی یا کفش یا چوبدستی برندارید؛ زیرا کارگر مستحق مایحتاج خویش است.

لوقا 10:7

در آن خانه بمانید و هر چه به شما دادند، بخورید و بیاشامید، زیرا کارگر مستحق دستمزد خویش است. از خانه‌ای به خانۀ دیگر نقل مکان مکنید.

رومیان 10:11

چنانکه کتاب می‌گوید: «هر که بر او توکل کند، سرافکنده نشود.»

رومیان 11:2

خدا قوم خود را که از پیش شناخت، رد نکرده است. آیا نمی‌دانید کتاب دربارۀ ایلیا چه می‌گوید؟ دربارۀ اینکه او چگونه از دست قوم اسرائیل نزد خدا استغاثه کرد و گفت:

رومیان 4:3

زیرا کتاب چه می‌گوید؟ «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برای او پارسایی شمرده شد.»

رومیان 9:17

زیرا کتاب به فرعون می‌گوید: «تو را به همین منظور به پا داشتم تا قدرت خود را در تو ظاهر سازم، و تا نامم در سراسر جهان اعلام گردد.»

۱قرنتیان 9:14

به همین‌سان، خداوند حکم کرده است که معاش واعظان انجیل، از انجیل تأمین شود.

غلاطیان 3:8

و کتاب چون پیشتر دید که خدا غیریهودیان را بر پایۀ ایمان پارسا خواهد شمرد، از این رو، پیشاپیش به ابراهیم بشارت داد که «همۀ قومها به واسطۀ تو برکت خواهند یافت.»

تثنیه 25:4

«گاو را هنگام خرمن‌کوفتن دهان مبند.

یعقوب 4:5

آیا گمان می‌برید کتاب بیهوده گفته است: «روحی که خدا در ما ساکن کرده، تا به حدِ حسادت مشتاق ماست؟»