5 तो ताह फुसील; तुमरीम फाय कोलोक रूटू हि? ता कियील, “सात.”
5 यीशु तान चेलाह फुशो, “तुमू फाय कोलाक रोटा हेते?” ता जापाप आप्या, “हात।”
चेला ताह कियील, “तुमरेहे-यो कोलाक रूटू हि” तास कियील, “सात रोटा एने थोडाक आत्या मासा हेते.”
तो ताह कियील, तुमरो पाय कोलाक रूटू हेते? जाइन देखू, देखायीलपूर ते ताह कियेल, पाच रोटा एने दुय मासा.
तान चेला ताह उत्तर आपील, “न्या जंगल माय ओलाक माय रूटू कूण केरीन लाव एने कि ज्यो तृप्त एती?”
तेवी तान माणहाह जोमनि पोर बोह्नेनकेरता आज्ञा आपील, एने ता सात रूटू विसील एने आशीर्वाद आपिन मुळनु, एने आपणो चेला आपतेन गीयो कि तान ओगांण मिलव ल, एने तो माणहान ओगांण वदिन आपील.
तो ताह कियील, “तुमुच ताह खाणेन आपु.” तास कियील, “आमुफाय पाच रोटा एने दुय मासा सोडीन उंजू कायीच नाहं; पुण होव, केध्दीह आमु जाइन आवो आखा माणहान केरता जेवण वेचातो लावी, ते एय सकीह.”