32 तेवी ते नावीम रीन पुरले उखेर सुनसान जागे गीया.”
32 तानकेरता ता आखा डोंडह्या माय बोहीन आंगेच हुनाला जागाम जात रेना।
तेवी “गर्दव वजेसे आपु हेंग्रिन जाहू नाहा केरीन तान चेलाना नाव तियार केरणेन कियील.”
तान केरता तो ता गर्दव सोडीन तो नावीम एतो ताहलोच ताह लावा गीया ताहेर्यो कांही नाव एती.
माणहान ताहाच निकेलतेन देखायील एने मोक्तास जाणाह ताह ओळखवएने तावाला आखा गावामाय रीन माणहे पायच निकलील दोवाडतेन जाइन तान पेलूच तोथा पोचना.
उवतू तो मी लोकसमुदयामाय जाणेन किथु, एने तुमूह नावीम बोहव पुरले उखव र बेथसदा न्या जा इही केयेल तान चालूच चेला जाणेन कियील.
एने तो ताऊखव र नावीम चेडिन गीयो तेवी वारा ठावको एनो उवतू तो तो मोनाम पराकाष्ठतेणे आश्चर्य चक्कित एय गीयो एता.
आवो वातू ओवतो यीशु गलील समुन्द्र म्हणजे तीबिरीयान समुद्राम पुरललीउखीर गीयो.