6 एने ताहेरया सूर्य उगनो, तेवी बारो देरीन लतामाय तान मूल जेल्दव हुकव गीया.
6 जेवी दिह उगीन दोप लागो, तेवी हुका हेलगी गीया; काहाकाय मुल उपरूस एता, केरीन हुक गीया।
तेभी दिह निकलील ओवतो ता चीमाय गीया एने मूल नाह देराय करीन ता हुकी गीया.
कांही भी केठव जोमनि पोर पुडील, ओहला जागे का मातड्याम जादा नाहांऐतव तान भी जेल्दव उगिल,
कांही भी काटामाय पोडाल, तान उगिल पुण काटानव जेसे तान वढ निवाडील, रीनकेरीन ताह पिक आवो नाहं.
एने विश्वासान द्वारे मसीह तुमरो हृदय बोह्ना कि तुमु प्रेमामाय मुळ देरावीन एने पाया पेरनीह,
ताचमाय जोड देरीन वोद्ती जाऊ; तुमरो विकास तामायुज होव तोहोलोच तुमूह आपणो विश्वासामाय दृढता मिलवूहू रीवू जोहलो तुमूह हिकाडील गीया, हि बोगवानान प्रती जादास आभारी रीवू.
एने नाश केरणारा केरता अधर्म आखा प्रकारान कपट एय, कारण ताह सत्याबरोबर प्रेम किरील नाहं ज्यासे तान उद्धार एता.
कारण सूर्य तीव्र लाडीवाला तापतो एने खेडाह सुकाळल्यो आपीह, एने तान फुल गेलीन जातेह एने. तान रुपान होबा जात रेथे आवो प्रकारे धनवान पुण आपणो मार्गापुर जाता जाता मत्ड्याम मिलिन जाहू.
हे तुमरो प्रेम सभा माय तुमरो हेरी खाणु पियलू, समुद्रा माय लिकाली चटटाना सारकोस हेते, एने आपणाच पेट पेरणारे होमाल केरणारा हि; ते पाणीवालो वादलो हि, ज्याह हपा उघाडीन लेईन जातेह; पानेपडनारे निष्फळ झाड हि, जे दुय दा मोरीन गीया हि, एने मुळाफायरीन उपडी गीया हि;
ते ओवतो केध्दीह उपाशी एने तिहल्यू नाहं रेती; एने नाहं तां पोर तप, नाहं काल्ली उष्णता पोडती.