11 मी तुवाह किथु उठ, आपणी खाटलो विसीन आपणे घेर जा.
11 “मी तुवाह केथु, उठ, तारो खाटलो उखेल, एने गेर जातरे!”
तेवी यीशुह तान दया आवी एने तान आथ ओगांण, केरीन ताह आथ लागाडील एने ताह कियील, “मारी ईच्छा हि, शुद्ध एय जा.”
पुण माणहान सोराह पृथ्वीपोर पापान क्षमा केरणेन अधिकार हि तो लखवो एईल माणहाह कियील.
उवतू तो उठिल एने तान आपणो खाटलो विसीन आखांन देखाताह निकली गीयो, ज्यापोररीन आखा जान बोंगलाय एय गीयो बोगवानान महिमा केरीन केणे बाज गीया, आमु इही केधीच नाह.
आत्मा तर जीवन आपणार हि शरीरामायरीन काही फायदा नाहं; ज्या वातू मी तुमूह केदाह हि ती आत्मा हि एने जीवन पुण हि.