13 तास पुण जाइन दिहराह समाचार आपील, पुण तास तां पोर पुण एने विश्वास केरील नाहं.
13 ता बी जाईन दिहराह हातीह खुबेर केऱ्या, पुण ता तान वातु पोर बी बुरहो नाह केऱ्या।
तास तान दर्शन लेईन ताह नमन किरील, पुण कुणी कुणी हि शंका आवी.
ते हे कोलाक कि तो जीवताला हि एने तिने ताह देखायील, एने विश्वास नाहं केरील.
पासाण ताह ता अकरा जनांना पुण, ताहेरया ते जेवण केरणे बोह्ना एता देखानो एतो, एने तान अविश्वासान एने मोनान वातडो उपेर दोष लागाडील, काहाकाय तान केरता तान मोरना मायरीन उठनेपोर ताह देखायील, तास तापोर एने विश्वास मेलील नाह एतो.
अब्राहामने ताह कियील, जर ते मुसा एने भविष्यवक्ता तान होंबलेह नाहं तर जर कूण मुरील मायरीन जीवतालू एहू तान आहने जाहो तेभी ते मानणार नाहं.”
पुण तान शब्द ताह वाया लागिल तास तानकेरीन विश्वास किरील नाहं.
पुण आपणो आनंदाच्या भारत ऐवी पुण ते तापोर विश्वास केरतीन नाह एता, ते भौचक्के एता, यीशु ने तान कियील, न्या तुमरीफाय काही खाणेन हि काय?
ताहे-यो दिहरा चेला केणेंन लागिल, “आमु प्रभुह देखील हि, तेवी तो ताह कियील, जो ताहवोर मी तान एता तापोर माय खिल्या ची निशानी देखणार नाहं, एने खिल्या च्या निशानी उपेर आगल्यो रीगाडीन देखू, एने तान पाहलामाय आपणो आथ पेरावणार नाहं, ताहउर मी विश्वास केरुहू नाहं.”
तेवी दिहरो चेलो पुण जो कबरीपर पेलूच पोचुज एतो, माय गीयो एने देखीन विश्वास किरील.