11 हे प्रभु जिसउखेर एय गीयो, एने आमरा दुष्टव अद्भुत हि.”
11 ज्य मालीक ने उगे रेन ईयेल हे; एने आपणी नेजेर माय जुलूम मोठो हे!”
यीशु ताह कियील, काय तुमूह पवित्रशास्त्रात केविज वोचील नाहं का, ज्या देगडाह राजमिसऱ्यांनी नाकारील, तोच कुणीन महत्वान दिगुड बोणील? तोज प्रभुकडे एय गीयो हि, एने आमरा नजरोम आश्चर्यकारक हि.
एने ता आखा आश्चर्य भोगलाईन एय गीयो एने बियीन एकमेकाह केवाय लागिल, “हे काय एता हि?”
जो बोगवान प्रकट केरणेन ईच्छा एती, का तांह मालूम जोवी का दिहरी जातीमाय ती वातीन मोल काय हि, एने तो ज्यो हि, का मसीहान जी महिमान आशा हि तुमु माय रेणें,
याम शंका नाहं कि भगत रहस्य कठीण हि, म्हणजे, तो जो शरीर माय प्रकट एनो, आत्मा माय खेरो ठेरेल, स्वर्गदूताह देखानो, दिहरी जातीमाय तान पोरचार एनो, जगाम तापोर विश्वास किरील गीयो, एने महिमात उपेर विशेल गीयो.