26 तो उंजू जादा बोग्लाईन फुसणे लागिल उवतू तो कूण उद्धार एहू शकते?
26 चेला ज्य होमलीन जुलूम बोंगलाय गीया एने एका दिहराह फुसणे बाज गीया, “ते ओवतो कुणीन सुटकारो एय सिकेह?”
बोगवानान राज्यम एखादो बोगवान प्रवेश केरणेन केरता उंटळाह हुईन नाकाम निकलीन जाणू सोपो हि.”
यीशु ताऊखीर देखीन कियील, “माणहा फायरीन तर ज्यो नाहं एने शकत, पुण बोगवानानाह तर आखा काही एने शक्य हि.”
एने तो ताऊखव र नावीम चेडिन गीयो तेवी वारा ठावको एनो उवतू तो तो मोनाम पराकाष्ठतेणे आश्चर्य चक्कित एय गीयो एता.
एने ते अतिशय बोंगलायन केया, तो आखो कांही हाजोच किरील हि, हा बेयराह होम्बलनेन एने मुकाह बोलणेन शक्ती आपीह.
तेवी ताह कूण फुसील, “प्रभु काय थोलाकास माणहान उद्धार एय?” तो ताह कियील,
ओवतो उपेरीन होमलणार कियील, “तर ओवतो कुणीन उद्धार एहू शकणे?”
तास उत्तर आपील, प्रभु यीशु उपेर विश्वास केर तान तारो उद्धार एय एने तारो परिवारान पुण.
काय तोज मसीहान दास हेते मी गाडोनहोस किथे मी ताउगेरीन ओगाण हि! जादा मेहनत केरणेम; पोशा पोशा कैद होनारो; फटकाखान्यू; टायमाटायमापोर मोरणेन केरता.