1 “दोष लागाडू मा तुमु पोर भी दोष नाय लागाडाय.
1 दिहरा पोर गुनो मा लागाड़हो काय तुमरी पोर बी गुनो नाय लागाड़ाय जाय।
काहाकाय ज्या जीही केरीन दोष लागाडहु, तिहीच तुमरे पोर दोष भी लागाडनेमाय आवी, एने जा मापासे तुमु मापहु ताच मापासे तुमरे केरता भी मापाय.”
“हे कोपटी, पेल आपणा डोला मायरीन होट्यो काड ली, तेवी तू आपणा बायाकान डोलान केचरो हास केरीन काड साकही.”
“दोष लागाडू मा, म्हणजे तुमरेपुर भी दोष नाय लागी नाहं ते दोषी ठेरावहु मा, म्हणजे तुमूह पुर भी दोषी ठेरायेल जाहू. नाहं दिहीरा क्षमा केरू म्हणजे तुमूह भी क्षमा जुडी.
तू आपणा बायाकान डोला माय वालो कोचराह काहा देखणे? एने आपणा डोला माय वालो केचरू होमजाडणे नाहं?”
कारण ते विचाराम रेणा तान केरता यीशु उबरील रेणू एने ताह कियील, तुमूमायरीन जे पापी निह एय तास देखील जीपोर दिगुड दिणेन.
हे मारो बायहो, तुमरो मायरीन मोक्तास जन शिक्षक मा बोणावूहु, कारण मालूम हि कि आमु शिक्षक उजू दोषी एय.