3 “जो आवणार हि तो तूच हि, काय उजू दिहीरान वाट जुवणे”
3 “काय आवणार तुस हे, नाहते आमु एगदा दिहरान वाट जुवज्यो?”
ज्यू तोच हि ज्यांनबारामाय लिखील हि, “मी आपणा दूताह तार ओगांण मोकलील हि ज्यो तार ओगांण तारी वाट बोणावी”
यीशु ताह उत्तर आपील, “जो काय तुमु होमेलतेह एने देखतेह तो आखो यूहन्नाहा जाइन किवू,
सियोनाहा सोरीह केवो देखू तारो राजा तारहेर्यो आविह हि तो नम्र हि एने तो गेदडो पिला पोर नाहं पुण पिलापूर बोहील हि.
एने जी गेर्दी तान ओगांण-ओगांण जाताली, एने पासाण-पासाण चालीन आवताली, ती आयडी आयडीन केताला, “दाविदान सोरान होसांन्ना, धन्य हेते जा प्रभुन नावामाय आविह आकाश माय होसांन्ना”
जो तान ओगांण ओगांण एने पासाण पासाण चालतो तो आयडीन आयडीन किथी जात एता, होसांन्ना! धन्य हि जो प्रभुने नावान आवथू!
“धन्य हि तो राजा, जो प्रभुने नावान आवथू! स्वर्गाम शान्ति एने आकाशगंगेत स्तुती ओहलो”
तो ताह कियील, हा, हे प्रभु मी विश्वास केरूह कि बोगवानान सोरो जो मसीह जगामाय आवूह एतो तो तूच हि.
तां खजुरान झाडान डालखा लीन, एने ताह मिलने निकेलना, एने आयेडने लागिल, “होसांन्ना! धन्य इस्राएलान राजो, जो प्रभु नाव से आविह.”
तो मारा महिमा केरूह, कारण मारी मारो वातू विचमायरीन तुमूह केय.
यीशु तीह कियील, “हे बायकू, मारो वातू उपेर विश्वास केर का ती जिच टाइम हि कि तू नाहं आवो डोंगर उपेर आबाकने भक्ति केरणेन, नाहं यरूशलेमत.
तेवी जे आश्चर्य काम केरीन देखाडणे ताह ते माणुह देखीन केणेंन लागिल, “तो भविष्यवक्ता जो जगाम आवूह एतो खेरी खेरीच तोच हि.”
तेभी पुण गर्दीमाय कोलाक माणहान तापोर विश्वास किरील एने केहू लागिल, “मसीह ताहेरया आवूह तर काय यांपुररीन जादा आश्चर्य काम देखाडणार जे याने देखाडणे?”
काहाकाय ऐवी जादा थोडो टाइम रेयीन गीयो हि, जेवी आवणार आवी वार केरी नाय.