7 काही भी काटामाय पोडील, तो दासाह पुण काटानव जेसे दाबाय गीया.
7 एने थोड़ाक दाणा काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, एने जुरखील्या ता हेऱ्या एकठा एकठास वोदीन ताह दाब लेदा।
जो झाडापूर पेरीन गीया हि तो ज्यो हि वचनामाय होमलथू तो आवो जगान चिंता एने धनान धोका वचनामाय दाबिल एने तो फोल नाहं आपतेन.
काही दाणा काटा वाला झाडाम पोडील झाडे मोठा एईन ताह दाबीन टाकील.
कांही भी काटामाय पोडाल, तान उगिल पुण काटानव जेसे तान वढ निवाडील, रीनकेरीन ताह पिक आवो नाहं.
“तान केरता होमालीन रीवू, इही होव कि तुमरो मोन नशेला एने संसारान चिंता, एने आवो जीवनान चीनात सुस्ताईल एईन जाहू, एने ते दिह तुमरे पोर अकस्मात सारकोस उचकाहूस आवीन दोवेडणार.
एने जो भी काटामाय पोडील हेते, तानकेरीन अर्थ हा हि कि, जो माणुह वचन होमेलनू, पुण ताहेरया तो आपणो वाटी जातेह, तेवी चिंता धन दौलत एने जीवनामाय हुख दुख ज्यामाय दाबीन जाणुह उपेर पक्के फोल आविह नाहं.
काही सापराट्यो जोमनि पोर पोडील, तो ओलावू नाह एतो, केरीन उगताच वोलीन गीया.
“काही भी हाजो जोमनि पोर पोडील, ता उगिल एने शंभर पट्ट पेक्षा होवटो फोल आवा.” ज्याह वातू किथी, येतो मोठला आवाजान कियील, “ज्यानस आहने होमलानेन कान हेते तास होमलू.”