10 एने मोकलील माणहान गिर जाइन, ता दासाला हजो किरील.
10 एने आदिकारीन मुकलेल माणहे गेर पोशा आवीन ता पावराह हुदरेल देख्या।
तेवी यीशु कियील, “हे बायकू, तारो विश्वास मोठू हि. जोहलो तुवाह लागीह तोहोलोच तार केरता एय.” तीन सोरी चालूच हाजी हूदरी गीयी.
एने यीशु सुभेदाराह कियील, “जा, तारो विश्वास हि तोहलोच तारे केरता एय” एने दास तास समयी पोर हाजो एय गीयो.
यीशु ने ताहा कियील; केध्दव तू केरनेशकतोस? हि काय वात हि! एने विश्वास केरणेन केरता आखा कांही एहू शकत.
थोडच दिहा बादमाय ते नाईन नावान एक नगराम गीया, तान चेला, एक मटली गेर्दी तान हेरी जात एती.
ज्यो होमलील यीशुह आश्चर्य एय गीयू, एने तान मूय फिरावीन ता गर्दीह जी तान पासाणुच आविह एती कियेल, “मी तुमूह खेरीज किथु का, माहु इस्राएल माय भी ओहलो विश्वास कुणामाय भी देखायील नाहं.”