5 एने तो ताह कियील, “माणहान सोरो शब्बाथ दिहान प्रभु हि.”
5 तेवी यीशु ताह केयो, “मी माणहान बिटोख विहेवणेन दिह्यान बी मालीक हे।”
उजू तो ताह कियील, शब्बाथान माणहान केरीन एयेल हि, माणुह शब्बाथान केरीन एयेल नाहं.
तेवी एक वादलापोर ताह घेरले, एने ता वाद्लामरीन हा शब्द निकलील, “हा मारो प्रिय सोरो हि, तान होबंलो.”
तो कोहलो बोगवानान घेराम गीयो, एने भेटने रोटा खाणु, ज्याह खाणेन केरता याजकाह सोडीन दिहीराह खाणेन योग्य नाह एता, एने आपणो दोस्ताहा पुण आपील?”
एने दिहीरा शब्बाथान एक दिह तो आराधनालय माय जाइन हिकू लागिल; एने ताहारी एक माणुह एतो एने तान आथ वूलील एतो.
मी प्रभुन दिह आत्मा माय आव जाईल, एने आपणे पासाण तुरहीन मोठलो शब्द ज्यो केतालो होमलील,