22 यीशु तान मोनान वात सोमजी, ताह कियील, “तुमूह आपणो मोनाम काय विचार केरतीन हि?
22 तान मोनान विचाराह जाणीन यीशु ताह केयो, “तुमरा मोना माय तुमू काहा ओहलो विचार केरने बाजरेनाह?
पुण यीशु ज्यो जाणीन तारीन निकलीन गीयो. जुलुम माणहा तान पासाण चाल देना, एने ता आखा हाजो किऱ्यो.
तो विचार जाणीन ताह कियो, जा राज्याम फुट पुळीह तो नाश एय जाणे एने जा घेराम फुट पुळीह तो स्थिर नाहं रेत.
यीशु तान मोना माय वाला विचार सोमजीन ताह कियो, “तुमूह आपणा-आपणा मोना माय काहा वाईट विचार केरतेह?
ज्यो ओलखिन यीशु ताह कियील, “तुमूह का आपसामाय हा फूस केरतीन हि, कि आमुफाय रूटू नाहं? काय ऐव एने ताहवो तुमूह नाहं मालूम नाहं होमजव? काय तुमरो मोन केठव एय गीया हि?
पुण तो ताह कियील, तुमूह इही बियेना सारकोस का हेते? तुमरो मोनाम शंका का हि?
तेवी शास्त्री एने फरीसी वादावाद केरणे लागिल, “ज्यो कूण हि जो बोगवानान निंदा करने? बोगवानानाह सोडीन उंजू कूण पापान क्षमा केरूह शकणे?”
होपो काय हि? काय जो केवू कि तारो पापान क्षमा एनी हि, केवी ज्यो केवू कि उठ एने चाल
ह्यापूर पतरसाने कियील, “हे हनन्याह! शैतानाला तू आपणो मोना माय ज्याह वातू केरता का जागो आपील कि तू पवित्र आत्माह ठेग-यु बोल्णु, जोमनि पाकील जूळना-या धेनामायरीन काही धन स्वता: आहने मेलीन लीईल?
काहाकाय बोगवानान वचन जीवतालू, एने प्रबळ, एने प्रत्येक दोनधारी वालाह तलवारीन पुण जुलुम तेज हि; एने जीव एने आत्माला एने सांधे एने मोजे यान आलेग केरीन आरपार मिलतले एने मोनान ऐहिक एने पुसिलो तापासीन देखणे.
मी तीन सोराह मारीन टाकील; तेवी आखा कलीसिया, सोमजी लेती का हृद्य एने मोनान पारखणार मीच हि, एने मी तुमरो मायरीन आखाहाज तान काम नुसार फोल आपुहू.