34 जे किथी एता कि प्रभु खेरीच जीवतालू एनो हि तान शिमोनाह दर्शन आपील हि.
34 ता चेला केणे बाज गीया, “यीशु खेरीच जीव उठेल हे, एने शमोन पतरसाह देखायेल हे।”
पुण तुमूह जाऊ, एने तान चेला एने पतरसाह केवू का तो तुमरे पेल गलील लामाय जाय; जोहलो का ताह तुमूह कियील एतो, तुमूह ताच ताह देखहु
तो आवो जागापूर नाहं तो जीवतालू एनो हि ज्यामायकेर ताहेरया तो ऐवी गलीलामाय एतो तेवी तुमूह काय कियील एता,
तीह देखीन प्रभुह दया आवी, एने तान कियील, रेडू मां.
तेवी यूहन्नान आपणो चेला मायरीन दुईजानाह हादाडळीन प्रभु उगे तो फुसनेनकेरता मुकलेल का, “काय आवणार तूच हि, नाहं तर आमु दिहरा वाट देखहु?”
तान दुख उठाणेन ओवतो जादा प्रमाणांनी स्वताह ताह देखाडणे, कि मी जीवतालू हि एने चाळीस दिह ताहवोर तो ताह दिसत रेणू एने बोगवानान राज्यान वात केरीन रेणू.
एने पोशा तो कैफा समोर प्रकट होवयोताहा तान ओवतो तान दर्शन आपील.