9 तो ताहेर्यो जादा वातू फुसतालो, पुण तो ताह काणलोच उत्तर आपील नाहं.
9 हेरोद यीशुह जुलूम सावाल फुसते रिनो, पुण यीशु ताह कायच जापाप नाह आप्यो।
जेवी मुख्य याजक एने डाय डाया तापोर दोष लागाड ताला तेवी तो काय उत्तर आपील नाहं.
पुण तो ताह एक भी वातीन उत्तर नाहं आपील, न्यावोर ताहवोर कि सुभेदाराह जुलुम आश्यर्य लागनो.”
“पवित्र वस्तु चिताह आपी मा, एने आपणी मोती डुकराओगाण जगारहु मा, काकहाकाय ता ती वोस्तु पायामा चेंदती एने फिरीन तुमूह फाड टाकति.”
पुण यीशु काहीच उत्तर आपील नाहं ज्यो देखन पिलातुसाह आश्चर्य लागनो.
तेवी तो ताह कियील, जाव ता खोडकाला किजी, एक मी माणहा मायरीन दुष्ट आत्मांना काढहु, मी आज पुण हजो केरुहू.
मुख्य याजक एने शास्त्री उबरीयेल रेयीन तान मोनामरीन दोष लागाडते रेणा.
एने पोशो किल्लामाय गीयो एने यीशुह कियील, “तू कावालु हि?” पुण यीशु ताह कायीच उत्तर आपील नाहं.
पवित्र्य शास्त्रामाय तो जे वाचतालू एतो ते हे हि कि, “तो मेंढरान होस मारणेन केरता मोकलना गीयो, एने जोहलो कोकर आपणो ता कातरणेन ओगाण टाकु हि, तोहोलोच ते पुण आपणा मूय उघाडील नाहं.”
तो जुलीहि कोलाक जुलीहि नाहं, आपतेन एतो एने दुख सहन केरीन कोणीही पुण धमकी नाहं आपतेन एतो, पुण आपणो जीवाह खेरो न्याय केनारानया होपीन आपील.