23 तेवी ते आपसामाय विचारपूस केरू लागिल कि आमरा माय कूण हि तो हे केरुहू.
23 तेवी चेला एका दिहराह फुसणे बाज गीया काय आपणाम ओहलो केरनार कुण एय।
ज्यापोर ते जादा दुखां एयीन, एक एक जन ताह फुचने लागिल, “हे प्रभु, मी तर नाहं ना?”
चेला निराश एय गीयो एने ते एक-एक केरीन ताह केहू लागिल, “काय तो मी हि”
काहाकाय माणहान सोरो तर जोहलो तान केरता ठेरायेल जातेह पुण हाय ता माणहापोर ज्यान उगेरीन तो देरावीन आपील जात हि.
तामाय हा वादावाद पुण एनो कि तामाय कूण मोठू सोमजील जाथू.