38 तो कियील, “हे प्रभु मी विश्वास केरथू” एने तो ताह वोंदिल
38 तो केयो, “एय मालीक! मी बुरहो केरथु।” एने तो पाया पोड़ीन यीशुह वोंद्यो।
जा उपेरीन नावीपुर, यीशु नमन केरणे कियील, खेरी खेरीच तू बोगवानान सोरो हि.
तास तान दर्शन लेईन ताह नमन किरील, पुण कुणी कुणी हि शंका आवी.
तेवी यीशु ताह मिलील एने केयेल, “हुकेह रीवू” एने ता आहनी आवीन एने तान पाय देरीन ताह वोंदया.
एने देखो, एक कुष्ठरोगी तान आहने आवयो, एने ताह नमन केरीन कियो, “हे प्रभु, जर तारी ईच्छा एय ते माहु शुद्ध केर दी.”
तेवी तास तान महिमा किरील एने मोठू आनंद केरीन यरूशलेमाम पोशा गीया.
हे होयलू थोमा ने उत्तर आपील, “हे मारो प्रभु हे मारो बोगवान”
तेवी यीशु कियील, “मी जगाम न्यायनिवाडू केरणे केरता आवील हि, कारण जां नाह देखते ता देखती, एने जां देखतेह ता आंधला एय जाती.”