1 जातेलीन तो एक माणहाह देखील तो पायदा एयील तेवीचरीन तो आंधलू इतू.
1 जाणे बुखेत यीशु एक माणहाह दिख्यो, जो जेल्माम रेच ने आंदलो एतो।
तेवी, देखू वाटी पुर बुहील दुय आंधलाह जागे रीन जात हि ज्यो होमलीन आयडीन कियेल, “हे प्रभु, दाविदान सोरो, आमुपूर दया केरू.”
जेवी यीशु तारीन ओगाण गीयो तेवी तान पासाण दुय आंधलाह इही केरीन आयेडतेन आवा का, “हे दाविदान सोरा, आमऱ्रेपोर दया केर.”
तान तान आबाकने फुसील, “ज्यान हि आलतालो केध्दव तारीन हि?” तान कियील, “आत्या पनाफायरिन न.
तान जागापूर एक बायकू एती तीह बारा वरह्यारीन रक्तस्राव एता एतो जो काही तीन आहने एता तिने खर्च केरीन वैद्याह आपील टाकील एता पुण ती हाजी एनी नाहां एती.
ताहरी एक माणुह एतो, तो अडतीस वरह्यारीन दुखारया पोडील एतो.
ज्यापूर तास यीशुह मारणे केरता मोठ-मोठे दिगुड उखीलील पुण यीशु गुप्तपणे मंदिरामाय रीन निकलीन गीयो.
तान चेला ताह फुसील, “हे गुरुजी, कूण पाप किरील एतो का ज्यो आंधलो पायदा इनूह, ज्यो माणुह का ज्यान आहाक आबोक?”
लुस्रा माय एक माणुह बोहील एतो, तो पायाकेरीन लेगडो एतो. तो जन्मापासून लेगडो एतो केरीन तो केध्दीह चालहु नाह एतो.
तेवी तावालो रेणारे माणहान ताहेरया तान आथापुर लेटकील साप पेल्लो, तेवी आपसामाय बोलहू लागिल, “निश्चय हि हाच माणुह खुनी हि ऐवी हा समुद्रामायरीन वोचील हि, पुण न्याय बोगवानान ता ज्या जीवहु आपतेन नाहं.”
ज्या माणहा, हाजो केरणेम मोठे कामा देखाडील एता, तान वय चाळीस वर्षारीन होवटो एता.”
ताजागेन ताह अनियास नावान एक माणुह मिलील जो आठ वरह्यारीन खाटलापुर एतो, ताह लखवा एनो एतो.