14 जेवी तीवारान आर्दो दिह निकलीन गीया; तर यीशु मंदिरामाय जाइन शिकवन आपुह लागिल.
14 एने जेवी आदो तिवार आपटाणेन पासाण यीशु मोंदिर माय जाईन हिकवोण आपणे बाज गीयो।
तेवी यीशु बोगवानान मंदिरामाय जाइन ता, आखाह जा मंदिरामाय लेनदेन केरताला, ताह बाहेर काड देनो, एने सराफान चौरंग एने कबुतर वाचणारान, पिंजरा उलटाव देईल,
तेवी यीशु गर्दीह कियील काय तुमूह तलवार एने डेंगा लीन माहु देरणे आवाह जीहीकाय मी डाकू हि? मी दाडीन मंदिरामाय बोहीन हिकाडतालु, एने तेवी तुमूह माहु नाह देरील?
तो दाडीन मंदिरामाय लिकाडतालु आपतेन एतो; एने मुख्य याजक एने शास्त्री एने माणहान प्रमुख तान नाश केरणेन केरता योग्य टाइम होदतेन एता.
यीशु नी ताह उत्तर आपील, “मी जगान ओगाण उगाडी वातू केरील; आत्यो सभास्थानामाय एने आराधनालय माय जाहारी आखा यहूदी एक्ठाच एता सर्वदा शिक्षण केरतीन एने एखालामाय कायीच नाहं कियील.
आवो वातू ओवतो यीशु ताह मंदिरामाय मिलील, यीशु ताह कियील, “देखू तू हाजो एनो हि पोशा पाप केरूह मां, इही एणेन मां कि ताउगेरीन होवटो तेकलीप तारपोर आवीन जाऊ
यहूदीयानन मंडपान तिवार आहनी आवील इतू.
तेवी यीशु ने मंदिरामाय हिकाडतालु आपतेन आयेड मारीन कियील, “तुमूह माहु ओलकतेह एने, हे पुण मालूम हि कि मी कारीन हि मी तर स्वताह आवूह नाहं, पुण माहु मोकलणार सत्य हि ताह तुमूह ओळखतेह नाहं.
तीवारान शेवटेस एक दिह जो मुख्य दिह हि यीशु उबरील रेणू एने हादाडळीन कियील, जर कूण तिह्ल्यो हि तर माहफाय आवो एने पिवू;
ओवतो वेगोस यीशु मंदिरामाय गीयो; एने ताजागेन आखा माणहे तान आहने आवा एने तो बोहीन ताह संदेश आपुह लागिल.
यीशु मंदिराम हिकाडतेन एतो तेवी भेट सामानाबारामाय तो बोल्णु एतो पुण कूण ताह दिरील नाहं कारण उंजू तान टाइम आवा नाह एतो.