“काहाकाय बोगवान जगा पोर ओलोक प्रेम किरील कि, तो तान एकूलता एक सोरो आप दियील, ज्यानकेरता का जो कूण तापोर विश्वास मेली तो नाश नाय एय पुण ताह अनंत जीवन जुडी.
जो तापोर विश्वास मेली, तान न्याय निवाडा नाहं एता, पुण जो तापोर विश्वास नाहं केरतीन, तो बोंगलाईन सापडणे; ज्यानकेरता कि तान बोगवानान सोरो एकूनएकुच एक नावापुर विश्वास नाहं केरतीन.
मी तुमूह खेरीच किथे जो मारा वचन होमलथू माहु मोकलीनार विश्वास करने अनंत जीवन तान हि; एने तापोर न्यायान टाइम आवूह नाहं पुण तो मरणा मायरीन तीउगी एयीन जीवनामाय प्रवेश किरील हि.
नाश एणार खाणेन केरता मेहनत केरूह मा पुण ता खाणेन केरता जे अनंत जीवनबोर टिकने ज्या माणहान सोरो तुमुहू आपण्यू कारण आबुक म्हणजे बोगवानान तापोर छाप लागडी हि.
जीवनान रूटू जी स्वर्गामाय रीन उतरनी मी हि जर कूण आवो रोटामायरीन खाण्यू तो कायम जीवतालू रेहू; एने जी रूटू मी जगाच्या जीवनान केरीन आपण्यू ते मारा माह हि.