5 ताहरी एक माणुह एतो, तो अडतीस वरह्यारीन दुखारया पोडील एतो.
5 ताहरी आड़तीस वोरह्यान एक दुखाऱ्यो माणुह एतो।
तान तान आबाकने फुसील, “ज्यान हि आलतालो केध्दव तारीन हि?” तान कियील, “आत्या पनाफायरिन न.
ऐवी हि बायकू अब्राहामान सोरीह, एने तीह अठरा वर्ष शैतानान आथाम एती काय जीह शब्बाथ एक दिह तीन बंधनामायरीन तीह सोडवणू नाहं काय?
तान जागापूर एक बायकू एती तीह बारा वरह्यारीन रक्तस्राव एता एतो जो काही तीन आहने एता तिने खर्च केरीन वैद्याह आपील टाकील एता पुण ती हाजी एनी नाहां एती.
आवो वातू ओवतो यीशु ताह मंदिरामाय मिलील, यीशु ताह कियील, “देखू तू हाजो एनो हि पोशा पाप केरूह मां, इही एणेन मां कि ताउगेरीन होवटो तेकलीप तारपोर आवीन जाऊ
काहाकाय निवाडील टायमा पुर बोगवानान स्वर्गदूत कुंड माय उतरीन पाणी आलाडने केरताला. पाणी आलने एने जो कूण पेल उतरतालु तो हाजो एय जाताला कानलीभी बिमारी हाजी एय जाताली.
यीशु ताह पुडील देखीन हे मालूम इयेलपूर कि तो जादा दिहामाय आवो परिस्थितीम पुळील हि, ताह फुसील, “काय हजो एणेन केरता काय?”
जातेलीन तो एक माणहाह देखील तो पायदा एयील तेवीचरीन तो आंधलू इतू.
पुण आमूह ज्यो नाहं मालूम का ऐवी तो किहीकाय देखीह, एने ज्यो नाहं मालूम का कूण तान डोला उघाडील. तो वयामाय आयील हि, ताहुच फूस लिवू; तो आपणा बारामाय स्वतान केय आपण्यू.”
लुस्रा माय एक माणुह बोहील एतो, तो पायाकेरीन लेगडो एतो. तो जन्मापासून लेगडो एतो केरीन तो केध्दीह चालहु नाह एतो.
एने माणहे एक जन्मारीन लेगडाह लीन जाताला, ज्याह ते प्रत्येक दिह मंदिरान बायना पोर जो “हाजो” केवातोला बोहाड देताला, का तो मंदिरामाय जाणाराफायरीन भिख मागी.
ज्या माणहा, हाजो केरणेम मोठे कामा देखाडील एता, तान वय चाळीस वर्षारीन होवटो एता.”
ताजागेन ताह अनियास नावान एक माणुह मिलील जो आठ वरह्यारीन खाटलापुर एतो, ताह लखवा एनो एतो.