28 तेवी बायकू आपणी घागर सोडीन नगरात निकलीन गीयी, एने माणहाह केणेंन लागिल,
28 तेवी ती बायकु तीन डोसरो ताच सोड़ीन हेयराम जाईन माणहाह केयी,
तेवी त्यू बायकू गाब्राईन एने मोठली आनंदमाय त्यू कबर मायरीन जेल्दी वोलीन तान चेलाह समाचार आपणे केरता चालूच दोवडीन गीयू.
ओवतो ते चालूच उबरीयेल रेणा एने पोशा यरूशलेम माय निकेलना ताह अकरा प्रेरित एने दिहरा माणहे हि एक्ठाच जुडील.
ता कबर मायरीन परतल्या एने तासहे आखा अकरा चेलाना, एने दिहरी माणहाह कियील.
तोलाख माय तान चेला पोशा आवा, एने आश्चर्य केरणे लागिल कि तो बायकू हेरी वात केरतीन हि; तेभी कायीच फुसील नाहं, “तुवाह काय जुवी?” एने “कायतान केरता तीन हेरी वातू केरतीन हि?”
आवो एक माणहा ला देखू, ज्यान आखा काही जे मी किरील ते माहु केयीन आवेलकेदिह जोस तर मसीह नाहं?
तोलाकमाय एक शमरोनी बायकू पाणी भोरनेन आवी. यीशु तीह केयेल, “माहु पाणी पिवाड.”