1 “खेरो अंगूरावेल मी हि एने, मारो आबुक माळी हि.”
1 खीरलो अंगुर ने वेल मी हे, एने मारो आबोख माली हे।
पुण ता उत्तर आपील, “प्रत्येक झाड ज्याह मारो स्वर्गीय आबुक लागाडील, नाहं उखालने पोडी.
स्वर्गान राज्य कुणा एका घेर मालकान होस हि, तो वेगीस ज्यान केरीन निकेलने का मोंजऱ्याह आपणो अंगूर मोलामाय काम केरणेन लागाडणे.
“एक वार्ता उंजू होमलू, एक मालिक एतो, ज्यान यताहा माणहान अंगूर वाडाम लागडव, एने तान अंगूररसान केरता कुंड खोदील एने वाडू बांधील ता मोंजऱ्याह ताहारी मेलीन प्रिनासाम निकलीन गीयो.
उवतू तो वार्ता से हेरी वातू केरणे लागिल: “काय कूण माणहान अंगूर वाड लागड्यू, एने तान च्यारिन बाजूमाय वाडा बांध, एने रुहनकेरता कुंड खोवूला, एने माळा बांध; एने शेतक-यास तान ठेकू आपिन दिहरा देशांम निकलीन गीयो.
ओवतो तान हा वार्ता कियेल, “कुणी एक आपणो अंगूर मोलाम एक अंजीरान झाड लागाडील एता तो तापोर फोल होदेह आवा एतो पुण ताह मिलना नाहं.
ज्यानकेरता का व्यवस्था मुसान द्वारे आपील एतो हि, पुण कृपा एने खेरोपणा यीशु मसीहान द्वारे पोचील.
खेरो उजालान प्रत्येक माणहाह प्रकाशित करने, जगाम आवण्यो एतो.
जी डाल मारामाय हि एने फोल आपतेन नाहं, तीह तो काटीन टाकथू; एने जी डाल फोल आपीह, ता डालखा तो काट टाकणे.
यीशु ताह कियील, मी तुमूह खेरीच खेरीच किथे कि मुसान तुमूह ती रूटू तर आपील नाहं पुण मारो आबुक तुमूह स्वर्गामाय रीन खेरो रूटू आपथु.
कारण मारा माह खेरीते खाणेन वस्तु हि एने मारा रक्त खेरीते पीणेन वस्तु हि.
पुण जर काही डालखा तोडीन टाकाएने तू रानटी जैतून येतो तामायरीन तान जागे कलम रूपे लागाडया गीयो एने जैतुनान मुलाचा भागीदार एनो.
काहाकाय आमु बोगवानान कामकेरणारे हेते; तुमूह बोगवानान खेत एने बोगवानान बोणाविल हेते.
तेभी पुण मी तुमूह नोवालो आज्ञा लेखथूह, एने हे ताणुच एने तुम्रेमाय खेरो ठरतलो; कारण कि आधारोनाह सारखो ता जातेह एने सत्यान उजालो ऐवी चमकेन लागिल हि.