5 “ज्यो सुगंधीत तेल तीन होव रुपये माय पाकील गारीबांह का आपायेल गीयो नाहं?”
5 “ज्या गेंदाण्यो तेलाह तीन होव चांदीन सिक्का माय वेचीन, गेरब्याह काहा नाह वाट देनी?”
पुण तो दास बाहेर निकलील एने तान भेट तान एक हेरी दासाबरोबर एनी जो तान शंभर रुप्याआ कर्जदार एतो तान ताह देरील एने तान गळा दाबीन ताह कियील मारो कर्ज फेड.
एने तान कामकेरनाराहएक रुपयो रोज ठेरिनीन ताह आपणा अंगूर मोलामांय मुकलेल.
आपणी संपत्ती पाकील दान केरू; तोहोलोच स्वर्गामायील अक्षय धनान जीर्ण एने आवो थैली आपणे केरता केरीन मेलू ताहरी चोर आविह नाहं एने उदय लागणे नाहं.
जो यीशु ने ताह केयेल, “तुमरीम ऐवी पुण एक वातून थोडो हि आपणा आखा काही पाकील गारीबांह आपिन टाक; एने तुवाह स्वर्गाम धन जुडी, एने आव चाल मारो पासाण आव.”
तू आपणा बायाकान डोला माय वालो कोचराह काहा देखणे? एने आपणा डोला माय वालो केचरू होमजाडणे नाहं?”
पुण तान चेला फायरीन यहूदा इस्कर्योत नावान एक चेलो जो ताह देरावनेपूर आपण्यू एतो, केणेंन लागिल.
तान हि वात जानकेरता केदाली नाहं कि चिंता एती पुण जानकेरता तो चोर एतो, एने, तान आहने तान थेयली रेथे एती एने तामाय जे काही टाकील जातेह ते काडीन लेतेन एतो.
काय भी विचार किरील कि पोयशान थैली यान एती तान केरता यीशु ताह किथी हि कि फसह तिवार केरता काही आवश्यक सामग्री लीन आवु केव्ही केतालू एतो कि गारीबांह काही आपील आपज्यू तान केरता यहूदाने रोटान टुकडा लियेल.
फिलीप ताह उत्तर आपील, “दोनशे दिनारान रोटा भी न्याह केरता पुरी नाहं कि ज्यामाय्रीन आखा थोडोक थोडोक जुळी.”