43 हे केयीन तान मोठला शब्दान आयेड मारीन कियील, हे लाजर, निकलीन आव.
43 ज्यो केयीन यीशु जोरेस आयड़ीन केयो, “एय लाजर बाहेर निकील आव!”
तेवी तो जादा बिईल एता एने आपसामाय एकमेकाह कियेल, “हा हि तेभी कूण का वारा पाणव पुण ज्यान होमेलनू?”
माहु मालूम एतो, कायम तू मारा होमलथू पुण जी गेर्दी आजुबाजू उभी हि तामाय मी हे कियील ज्यान मुळे कि ते विश्वास केरणे जुवी कि तू माहु मोकलील हि.
जो मरण जूळनो एतो तो बुजील फाडकान आथ पाय बांदायेल निकलीन आवो एने तान मूय रूमालाकेरिन बाधील एता यीशु ताह कियील, ताह सोडीन दया एने जाहू दया.
यीशु फसहान सहा दिह पूर्वी बैथानीयामाय आवा जांबी लाजरस एतो, ज्याह यीशु मुरील मायरीन जीवतालू किरील हि.
ताहेरया यहूदी मटली गर्दीह मालूम एय गीयो कि तो तिथ हि, ते नाहं केवळ यीशुन कारण से आवा पुण ज्ञान केरता कि लाजराला देखू, ज्याह तास मुरील ताम जीवतालो किरील एता.
हे देखीन पतरसाने माणहाह कियील, हे इस्राएल माणहा, तुमूह आवो माणहापूर आश्चर्य केरणू एने आमुफाय का इही दिखिह हि कि तुमुच आपणा सामर्थ्य आवो भक्तीने चालणेन फिरीनेन योग्य बोणावीन आपील हि.
तेवी पतरसा केयील, “चांदी एने होनो ते माहुफाय नाह, सोतो पुण जो माहुफाय हि तो तुवाह आपथु; यीशु मसीह नासरी नावामाय चाल फिर.”
पतरस ताह कियील, “हे अनियास, यीशु मसीह तुवाह हाजो केरीह, उठ एने तारो आथरील वीस तेवी तो चालूच उठीन उबरीनू
पतरसाने आखाह बाहेर काडीन आपील, एने माडापोर आवीन तान प्रार्थना केरील ओवतो प्रेताफाय बोहीन तान कियील, “तबिथा उभी रीवू” तेवी तिने आपणा डोला उगाडना एने पतरसाला देखीन उठीन बोहनी.