20 पुण हे रिकामा माणुह, काय तू ज्यो नाह जाणीत काय क्रिया बिगेर विश्वास व्यर्थ हि.
20 पुण एय विणकाम्या माणहा, काय तु ज्यो बी नाह जाणेत काय कामान बिगेर बुरहो वाये हे?
ज्योच कारणाने कि बोगवानान ओलखिल पुण तास बोगवानान योग्य महिमा एने आभार मानणनये नाहं, पुण वाया विचार केरणे लागिल न्या ताहवोर कि तान निर्बुधी मोन आंधारो एय गीयो.
जानकेरता आमु आवो परिणामापुर पुचनु हि माणुह व्यवस्था कामान केरता जुदोज, विश्वासा द्वारे नीतिमान ठेरहू.
हेमाहू, तू कूण हि जो बोगवानान सामना करने? काय तीयारकोरील वस्तु केहू शकेल कि घोड्विनारू, “माहु इही का बोणाविल हि?”
मसीह यीशु नाहं खतना एने ना बेखतना काही कामा हि, पुण केवळ विश्वास, जो प्रेमा द्वारे प्रभाव टाकथू.
काहाकाय जो कूण काही तोत्लुने पुण आपणो जीवाह काही होमजाडणे रेंय, तर आपणो जीवाह ठेगनु.
लक्षाम मेलू कि तुमूह आपणो ता भौतिक विचार केरीन एने खोल्यू प्रंपजाने कूण धोकान जुळी जे जगान परंपरा पासून प्राप्त एतो जे अनुशासित करणारी आत्मान धेन हि मसीहान.
ज्याह सोडीन कोलाक माणहे बडबडकेरने वोलीन गीया हेते,
कारण जुलुम माणहे फसिवणारे, एने वाया बोलणारा एने धोका आपणारा; विशेष केरीन खतना किरील मायरीन.
जर कूण आपणे स्वता: भक्त सोमजी, एने आपणी जीभह लगाम नाय लागाडी, पुण आपणा हृदयाह धोकू देय, तान भक्ति वाया हि
तोहोलोच विश्वास पुण, केध्दीह क्रिया हेरी नाहं रेंय तर आपणो स्वभावा प्रमाणे मोरील हि.
एने जीही डील आत्मा बिगेर मोरील हि, तिहिज विश्वास भी क्रिया बिगेर मोरील हि.”