7 तुमूह तर हाजकेरीन भोक्ती माय दोवळतीन एतो. ऐवी तान ताह उभराखील कि सत्याह मानू मा.
7 तुमू ते हास केरीन दोवेड़ताला। एवी कुण तुमूह रोक देनो काय खेरायीह नाय माने।
पुण आपणो माय मूल नाह, मोकनेज कारणाने तो थोडच दिहान केरता हि एने वचनमाय क्लेश एने उपद्रिन एतो तो तात्काळ ठोकर खाहोव.
ज्यानहोस बोगवानान वचनान पोरचार एहू लागिल एने यरूशलेमाय चेलान संख्या जादा वोदनेन गीयी याजकांन एक मोठू समुदाय पुण ज्याह विश्वासाह मानू लागिल.
पुण आखा ता सुवार्तापूर कान लागाडील नाहं, तान केरता यशाया किथे, “हे प्रभु, कूण आपणो सुवार्तापूर विश्वास किरील हि?”
कारण कि ता वातुहू सोडीन माहु उंजू कायताहा वातून विषय माय केरणेन धेर्य नाहं जे मसीहाने दिहरी जाती न्यान अधिनते केरीन वचन एने कर्म,
पुण ऐवी प्राप्त एय सनातन बोगवानान आज्ञा भविष्यवक्तान पुस्तकामाय आखी जाती केदा का विश्वासानी ऐवी मानणारे एय जा,
पुण जो वाद केरणार हेते एने सत्याह मानते नाहं, पुण अधर्म मानतेह, तापोर राग एने कोप आव पोळी.
पुण बोगवानान धन्यवाद ओहलो कि तुमूह जे पापान गुलाम ऐतेह ऐवी मोनामरीन ता हिकाडणे केरता आवीन गीया ज्याह आपणो खोलामाय आपील.
काय तुमूह मालूम नाहं कि दोवाडणे तर आखाज दोवडणे पुण बक्षीस एकुच लीन जाथू? तुमूह ता प्रकारेच दोवडू.
तान वजेसे आमु फुसील एने प्रत्येक वातू, जे बोगवानान ओलखीनाऱ्या विरोधामाय उबरीयेल रेणेन, ताह टूगंवालीत आपथु; एने प्रत्येक विचारांना बंदी केरीन मसीहान आज्ञाकारी बनावथू,
मारा जाणू बोगवानान प्रगटी कियील प्रमाणे एय गीयो; एने जी सुवार्ता मी दिहरी जातीयान माय पोरचार करने, मी ताह केईन आपील, पुण एखलुज ताह जाणू जे मोठा होमजाडणे एता ते, काहाकाय इही होवो कि मारो ज्या समयान एने पासाणल्यो दोव्डणो व्यर्थ ठराय.
हे, बुद्धिहीन गलतीकरा माय वाला, तुमरे पोर कूण जादू किरील हि? तुमु ता आखान ओगांण यीशु मसीहान क्रुस पोर केवी चेढाईल एता ज्यान पुरो वर्णन आपील दियील!
मी प्रभुह तुमरो विषयाम विश्वास मेलीकि तुमरो दिहरो विचार रेहू नाहं; पुण जो तुमूह बिवाड्त्लू, तो कूण काहा नाह रेत दण्ड भोगी.
एने जे बोगवानान ओळखतेह नाहं एने आपणा प्रभु यीशु च्या सुवार्ताह मानत नाहं ताफायरीन बदला लेहु.
विश्वासान अब्राहाम ताहेरया गोगाडेंए गीयो तेवी ओहला जागीपोर निकलीन गीयो जीह वारसात लेहु एतो; एने हे मालूम नाह एता कि मी का जात हि, तेभी पुण निकलीन गीयो.
ज्यानकेरता जर गवाही दारान ओहला मोठलो वादला आमूह कोनडील हि, तर आवो, प्रत्येक रेनेरा वस्तु, एने गुंदालीनमेलणार पाप सेटो केरीन, ती दोवेडणे जामाय आमूह दोवेडणे हि, बागे दोवेडणे.
एने परिपूर्ण बोणावीन, आपणा आखा आज्ञा केरणारान केरी खा पिडीन पिडी उद्धार ने कारण एय गीयो,
शेवेट: ताहेरया कि तुमूह बाहाक प्रेम केरता निर्दभ प्रेमाकेरता खाणेन निष्कपट सत्य आपणो मोनाह पवित्र किरील हि, तर तन-मन लागाडील एक दिहरापुर प्रेम केरू.