14 मी याकारनावजेसें ता पित्या सुमोर मांडा टेकविलो,
14 ज्यास ने वोजेसे मी आबाख ने ओंगाण गुटण्या टेकथु।
एने तो स्वताह ताउगेरीन देगडान टप्याईतका दुरीपोर गीयो एने मांडा टेकिन प्रार्थना केरूह लागिल,
हे केयीन तान मांडा टेकिन एने ता आखाहे-या प्रार्थना केरील.
तेवी ता दिह पुरो एईन गीया, तेवी आमु तारीन निकालनु एने आखा बायकू एने सोरा हेरी आमूह नेगरान बाहेर ताहवोर पोचाडील; एने आमु मांडा टेकिन समुन्द्र मेरापूर प्रार्थना केरील,
पोशा मांडा टेकिन उचो शब्दाम आयडील, “हे प्रभु, हे पाप तां पोर लागाडू मां.” एने हे केयीन तो हुवीन गीयो पौलुसला तान तान मारणे मान्य किरील.
पतरसाने आखाह बाहेर काडीन आपील, एने माडापोर आवीन तान प्रार्थना केरील ओवतो प्रेताफाय बोहीन तान कियील, “तबिथा उभी रीवू” तेवी तिने आपणा डोला उगाडना एने पतरसाला देखीन उठीन बोहनी.
आमारो प्रभु यीशु मसीहान बोगवान एने पितान धन्यवाद एय कि तान आमूह मसीहा माय स्वर्गीय स्थानामाय आखा प्रकारची आत्मिक आशीर्वाद किरील हि.
ज्यान स्वर्ग एने पृथ्वी एने पृथ्वीपोर, प्रत्येक वंशनाव मिलील जातेह,
जुवी जर ते स्वर्गान ओहलो कि धोर्ती ओहलो केव्ही पृथ्वीन नेचला हेते; ता आखा यीशुन नावा पोर मांड्या पोडती.