19 एय एदम्या, आपणी बायकू पोर प्रेम केरू, तान केरता कठोर एहू मा.
19 एय एदमी, आप आपणी बायकुह मोंग किरो, एने ती हेऱ्या खाराब वेवार मा किरो।
“जर माहफाय काडील आविह रेंय एने आपणा आहाक, आबुक, बायकू एने सोरा, आपणा बाहाक एने बोणिक एने न्याओर कि आपणो जीवनाह मारेरीन होवटो प्रेम करने, तर तो मारो चेला एहू शकत नाहं;
तान मूय शापाने एने कपटीपानाने भूरील हि.
आखा प्रकारान कपटीपणा, एने राग एने कलकलाट, एने निंदा, आखा दृष्टपणा सुद्द तुमरो सेटो किरील जाणे.
एय एदमी, तुमु आपणी आपणी बायकू हेर्यो प्रेम केरू, जीही मसीहाने पुण कलीसियापुर प्रेम केरीन स्वताह तान केरता आप दिईल.
पुण तुमरे माय वालो प्रत्येक आपणो बायकून आपणो सरखोच प्रेम केरू, एने बायकू पुण आपणो एदमी बिय मानेतू.
एय आबाहा, आप आपणाह सोराह आयडणार मा लीनआवनु तर ते दुखी एय.
पुण जर तुमूह आपणा-आपणा मोनाम कोडवो पुण एने विरोध मेलतांलोन रेंय, तर सत्यान विरोधामाय खत मा केरूह, एणेन तर ठेगणे बोलहू.
तोहोलोच हे एद्म्या, तुमूह पुण बुद्धीमानी बायकू हेरी जीवन जीवू, एने बायकूह नाजूक पात्र होमजाडीन तान आदर केरू, हे होमजाडीन कि आपु दुयू जीवन रूप कृपा दान वतनदार हि, ज्याही तुमरी प्रार्थना धाबू नाहं शकणार.