23 काहाकाय मी दिखेह कि तू पितसारखं मालूम एने अधर्मान बोन्दिमाय पुडील हि.”
23 काहाकाय माहु मालुम हे काय तारो मोन माणायीन अन्याय माय फोस रेनोह।”
यीशु ताह उत्तर आपतेन कियील, “मी तुमूह खेरीज किथे प्रत्येक जो पाप करने तो पापाहा गुलाम हि.
आखा प्रकारान कपटीपणा, एने राग एने कलकलाट, एने निंदा, आखा दृष्टपणा सुद्द तुमरो सेटो किरील जाणे.
कारण आमु पुण पेल्ला निर्बुधी, एने अवज्ञा केरणारा, एने जुदाजुदा प्रकारान वासनांचे एने भोग विलास दास्य माय एता, एने दृष्टपणा एने हेवो याम आविश्य ओडकाडणेन एता, द्वेष पात्र एता, एने एक दिहीरान दोष केरतेन एता.
एने ध्यान लागाडील दिखिह रीवू, कि कूण बोगवानान कृपाह रीन जाहू नाहं, केव्ही कूण कडव मूला फुटीत त्रास आपुह नाहा एने तान द्वारे कोलाक माणहे अशुद्ध एहू नाहा.
ते ताह हाजो केरणेन वायदो तर केरणू, पुण आपुच भ्रष्टतेचे दास हि; काहाकाय का जी माणुह ज्यान टाकायतरीयील हि, तो तानकेरीन दास बोणावीन जाथू.
काहाकाय कि जेवी बोगवानान ता स्वर्गदूताना तान केरता पाप किरील ताह सुळील नाहं, पुण नरकात मोकलीन आधाराम कुंडाम टाकीन आपील काहाकाय कि न्यायान दिह ताहवोर बांधील मेलील हि;