7 एने तान जेवड्यो आथ देरीन ताह उठाडील; एने तान पायामाय गुटण्यामाय ताकत आवी,
7 एने पतरस तान जीवड्यो आथ देरीन उठाड्यो। एने चालोच तान पाय एने मांडा माय ताकेत आव गियी;
तेवी तीन आहने जाइन तीन आथाह देरीन तीह उठाडील एने ती तापा मायरीन हाजी एयीन, तान सेवा केरणे लागिल.
ओवतू सोरिन आथाह देरीन तो कियील, तलव मा कुम; ज्यान मतलब सोरिन मी तुवाह किथु उठ.
पुण यीशु ने तान आथ देराव एने ताह उठाडील ल, एने तो उबरीनरेयव गीयो.
तीन मुंडीपोर आथ मिलील एने ती चालूच हेल्लीच उभी रेणी, ती बोगवानान स्तुती केरूह लागिल.
तेवी पतरसा केयील, “चांदी एने होनो ते माहुफाय नाह, सोतो पुण जो माहुफाय हि तो तुवाह आपथु; यीशु मसीह नासरी नावामाय चाल फिर.”
एने तो उठीन उबरेय गीयो एने चालणे फिरीने लागिल, एने चालतो एने कुतेन एने बोगवानान स्तुती केरतीन तान हेरी मंदिरामाय गीयो.
“ज्याह माणहाहे-यो कोहलो व्यवहार केरुहू? कारण यरूशलेमा माय रेणार प्रत्येक माणहा मालूम एता, कि याउगेरीन एक उलेखनीय चिन्ह एय गीयो हि एने आमु ताह नकार आपुह शकत नाहं.
हे माणहान अधिकारी एने डावालु माणहे, जर आज आमुफायरीन एक लेंगडू माणहा किरील हाजो विषयी हे चौकशी केरील जात हि कि, तो हाजो कोहलो एनो.
ओवतो पतरसाने तीह आथ आपील उभी केरील एने पवित्र माणहा एने राडांयेल हादाडळीन तीह जीवताली ताह होपीन आपील.