20 सेवट उठीन बुंदे जा, एने काही शंका नाह केरता ताहेर्यो जा; काहाकाय मीच ताह मोकलील हि.”
20 उठीन बुंदे उतेर, एने बिंदास ता हिऱ्यो जातरे, काहाकाय मीच ताह मोकलेल हे।”
एने तो ताह कियील, “तुमूह आखा जगाम जाइन आखा पृथ्वी एने माणहाह समाचारान सुवार्ता पोरचार केरू.
तेवी पतरस ता माणहा कियील, “देखू, जांह होदणे केरता तुमु आवील हेते तो मीच हि. तुमरो आवणेन काहाकाय हि?”
तेवी आत्मा आवीन माहु ताहेर्यो काही शंका नाह केरता जाणे कियील एने ज्या सोव बाहाक भी मार हेऱ्या आव लागिल, एने आमु ता माणहान गिर जाईल.
सेवट: तो पवित्र आत्मा मोकलील सलुकीयामाय गीया; एने तारीन नावेपोर चेडिन साइप्रस गीया;
ओवतो प्रभुन एक स्वर्गदूताने फिलीप्पुस ला कियील, “उठ, एने दक्षिणेउगे जा, जे यरूशलेमरीन गाज्ज्या उखीर जाथू हे” रेगीस्थान सिडिक हि.
पुण प्रभु ताह कियील, “तू जातरी; काहाकाय ज्यो ते, दिहरी जातीन, राजा, एने इस्राएल माणाहान ओगांण मार नाव प्रकट केरणे केरता एक निवाडील पात्र हि.
तेवी हनन्याह जाहू लागिल एने ता घेरान आहने पोचना, एने शाऊलपुर तान आथ मेलील एने कियील, “बाहाक, शाऊल, प्रभु यीशु माहु मोकलील हि जो तारो मार्गाम प्रकट एनो एतो तान केरता का तुवाह दृष्टी प्राप्त एनु एने पवित्र आत्मा माय पुरो एने जुवी.
पुण विश्वासानी मांगील, एने काही शक नाहं धेरनु, काहाकाय शक देरणार समुद्राम जावहान ओगणे हि जी हवी फायरीन वोयताला एने उटत्लू.