14 पुण माहु आशा हि कि तारो हेरी जोलदी भेट केरूह, तेवी आमु ओगाण वातू केरूह.
14 पुण मी जेल्दीच तुवाह मीलाह ओहली मार आसा हे, तेवी आपु आमने सामने वातु केरहु।
तान केरता द्वारपाळ बायणो उगाडणे, एने मेंढराह आयेडने एने तान आवाज होमेलनू तो मेंढराह नाव लीन आयेडने एने ता बाहेर लीन जाणे.
ज्या एक दिह जो हफ्तान पेल्ला दिह एतो, बाजपुरने टाइम तावाला बायणो जांबी चेलो यहूदीन बिय से बोंद एता. विचमाय आवीन उबरीन एने ताहा कियील, तुमूह शान्ति जुळी.
यीशु पोशा ताह केयेल, “तुमूह शान्ति ओहलो; जोहलो आपणा माणहा मुकलेल हि, तोहोलोच मी पुण तुमूह मोखलेल.
पुण मी किथे, आत्मान नुसार चालू तर शरीरान देहवासना कायताहा रीतीमाय पुरो नाहं केरणार.
बोगवान आबोक एने प्रभु यीशु ख्रीस्ताफायरीन बायाक शान्ति एने विश्वासाआ हेरी प्रेम जुळी.
प्रेमान चुंबनाणी एक दिहीराह सलाम केरू. तुमूह आखाह, जा मसीहा माय हि, शान्ति जुडती रेय.
माहु जुलुम काही वातू तुमूह लेखणेन हि, पुण कागद एने शाईने लेखणे नाहं इच्छितो, पुण आशा हि कि तुमरो आहनी आवीन एने तुमरे ओगांण वातू केरूह, ज्याही तुमरो आनंदने पुरो एय.