15 काहाकाय काहिक तर भटकून शैतानान पासाण लागिल हेत्यू.
15 काहाकाय मोकत्युस बोटकीन सैतानान पासाण चाल दियेल हेत्यु।
तेवी यीशु ताह कियो, “हे शैतान सेटू एय जा, काहाकाय ओहलो लिखील हि का, तू आपणा बोगवानाह नमन केर, एने ताचने भोक्ती केर.”
तामायरीन हुमीनयुस एने सिकंदर हि, ज्याह मी शैतानाला होपीन आपील हि कि तान बोगवानान निंदा केरणेन हिकू नाहा.
तुवाह मालूम हि कि आशिया चे आखा माफायरीन आलेग एय गीयो हेते, ज्यामाय फुगीलूस एने हिरमुगीनेस हेते.
जे हे केयीन कि पुनरुस्थान एईन गीया हेते, हाजामरीन भटकून गीया हेते एने कोलाक जाणाह विश्वासाह उलटो सुलट केरीन आपणु.
कारण देमासने आवो जगाह प्रिय होमजाडीन माहु सोडीन आपील हि एने थीस्सलुनीकेला निकलीन गीयो हि. क्रेन्स्केस गलतियो एने तीतुस दलमतीयेला निकलीन गीयो हि.
जुलुम इही तान सारकोस ठेग पणा केरती, ज्यानस कारणाने सत्यान मार्गान निंदा केरील जाह.
तोहोलोच हि तान आपणी आखा पत्रांमाय पुण आवो वातील चर्चा केरील हि, तामाय काही वात ओहलाच तान सोमेजणे केठीन हि, एने अशिक्षीत एने चंचल माणहे तान अर्थाह पुण पवित्र शास्त्राची दिहर्री भाषाहा दिहरी वातू सारकोस खेचीन टाइम आपणाच नोही काहाकाय बोणावीन जातेह.
ते निकलीन जातेह तर आमरोज फायरीन, पुण आमरेमायलो नाहं एता; कारण कि केध्दीह ते आमरा विच मायल्या रेणा हि, तर आमरा हेरी रेणा हि; पुण निकलीन जानकेरता गीया कि हे प्रकट एय कि आखा आमरे माय वालो नाहं हि.
तेवी तो मोठू अजगर, अर्थात तोच जुनो गेयळेक जो दिव्याबल एने शैतान कियील जाथू एने आखा जगान ठोगणारू हि, पृथ्वीपोर पाडीन टाकिला आवा, एने तान दूत तान हेरी पाडीन टाकिला आवा.