6 तामुळे आमु दिहरान्होस निंदिमाय रेहू नाहा, एने तुमूह जागे रेयीन होमंबालीन रिजी.
6 तान केरता आपु दिहरान गेत हुवते नाह रेता, पुण जागती एने जोगवीन रेता।
पुण ताहेरया माणहे हुवती एता तेवी शत्रु आवीन गोवान बीजा माय जंगली बीज पेरीन निकलीन चालहु गीयो.
ज्यानकेरता जागता रेवू, कारण तुमूह मालूम नाहं, कि तुमरो प्रभु कदिह आवी
तामुळे जागे रीवू, काहाकाय तुमूह तो दिह एने तो टाइम, पुण मालूम नाहं.
ताहेरया एदमी आवील वार एनो, एतो तेवी ता आखा हुवजायेल गीया.”
ओवतो तान ताहाच केदा मारा मोन दुखी हि मी मोरण्यू, ओलख दुखी एनो हि न्याहीरीज उबरीवू एने मारहे-या जागे रीवू.
एने जे मी तुमूह किथे तोज आखाहुच किथे, “जागे रेवू.”
धन्य हि ते दास ताहेर्यो मालक आवीन जागृत देखू; मी तुमूह खेरी खेरीच किथे कि तो कंबर बाधील ताह भोजन केरणे केरता बोहावूह एने आहने आवीन तान सेवा केरूह.
पुण तुमूह हे होमजाडीन ली कि जर घेरान मालक्या मालूम हि कि चोर कायताहा टाइम आवी, तेवी जागृत रीवू एने आपणो घेराह फोडू आपील नसतू.
यानकेरता जागृत रीवू एने प्रत्येक टाइम प्रार्थना केरतीन रीवू कि तुमूह आवो आखा आपणारा वातूह वाचणे एने माणहान सोरो सुमोर उबरीयेल रेणेन केरता लायकी बोणावूहु.”
एने ताह कियील, काहा हुविह हि? उठो, एने प्रार्थना केरू कि परिक्षाम पोडहुं नाहा.
जानकेरता जागे रीवू एने एर केरतीन रीवू कि तीन वर्षा ताहवोर रात दिह आहवा वोयाडने आखाह चेतावणी आपणेह सुळील नाहं.
शुद्धीपूर आवो, हाजो जीवन आहने ली जोहलो तुमूह एणेन जुवी पाप केरणेन बंद केरू; कारण तुमरो मायरीन काय तेभी इही हेते जे बोगवानाबद्दल कायीच मालूम नाहं मी हे तान केरता किथी हि कि तुमूह लाज आवील जुवी.
सावधान रीवू, दृढवाही आपणो विश्वासामाय अटल बोणावीन रीवू.
याम आमु पुण आखा च्या आखा पेल्ला आपणो शरीरान वासना माय चालतो एता, एने शरीर एने मोनान ईच्छा पुरो केरतीन एता, एने दिहरा माहुहूस स्वभावाइहि क्रोधाचे सोरा एता.
ज्या कारणाने तो किथे, “हे हुवानारह, जागो एने मुरील मायरीन जीवतालू एवू, म्हणजे मसीहान प्रकाश तारपोर चमकीनारा.”
प्रत्येक वेलान प्रत्येक प्रकारान आत्मा माय प्रार्थना, एने विनंती केरतीन रीवू, एने ज्यांकेरता जागे रीवू कि आखा पवित्र माणहा केरता निरंतर विनंती केरतीन रीवू.
तुमरी सहनशील आत्माच ज्ञान आखा माणहामाय रेणेपोडी. प्रभु आहानीच हि.
प्रार्थनाम कायम लागिन रीवू, दाडीन बोगवानान धन्यवाद केरतीन रीवू;
हे बायहो, आमरी ओहलो ईच्छा नाहं कि तुमूह तान बारामाय जे हुविह हि, एनजांण्या रिजी; इही एणेन मां कि तुमूह दिहरांकेरीन दुख केरणू ज्याह आशा नाहं.
तो आमरे केरता ज्यानकेरता मरण जूळनो कि आमु जर जागे हेते केव्ही हूवताला हे ता, आखा मिलिन ताहेऱ्यो जीवतालू रिजी.
पुण आमु ज्या दिहान हेते, विश्वास एने प्रेम ज्ञान उरस्राण कालिते एने उद्धारान एने आशा टोपी रीगाडीन होमंबालीन रीवू.
तेभी पुण बायकू आतल्यो सोरो जेल्मो आपीलताहा उद्धार पावेल, जर ती स्वताह विसीन विश्वास, प्रेम, एने पवित्र स्थिर रेणी तर.
तोहोलोच बायकू पुण स्वताह विसीन एने शंका केरता होबा आपण्यू ओहला फाडकाकेरिन स्वताह होमजाडणु; तर लेडया गुफिलो केव्ही होनाने केव्ही मोत्यान फाडकाकेरिन होमजाडणु नाहा,
इही केरीन बायकू पुण कठीण एणेन जुवी; दोष लागाड्णारी काय नाहा, पुण होमंबालीन एने आखा वातून विश्वास योग्य एने जुवी.
तो आवश्यक हि कि अध्यक्ष निर्दोष, रेणेन जुवी एकुच बायकू एदमी रेणेन जुवी, स्वताह आवरणार, सुशील, सौभ्य, पाहूणचार केरणार, एने हिकाडणार निपुण रेणे जुवी.
पुण तू आखा वातून होमंबालीन रीवू, दुख सहन केर, सुवर्तेचे पोरचार केर, एने आपणो सेवेला पुरो केर.
यान आमूह हिकाडी जोदेत कि आमु बोगवानान ऐहिक वासनांना नाहाकिईल एने संसारिक इच्छांना निषेध केरतेन इही जीवन जीवूहू जो संहार हाजो बोरील एने धार्मिकता एने जुवी आजीन सोवसाराम;
ज्यानहोस जुवान्याहा हिकडा कि, ते संयमी बोनाडाणे.
आवो कारण से आपणो आपणो बुद्धी कंबर बाधील, एने होमंबालीन रेयीन, ता कृपा पुरो आशा मेलू जी यीशु मसीह प्रगट एयनेण टाइम तुमूह जुळी हि.
आखी वातूह शेवेट एय हि; ज्ञान केरता मर्यादेने रीवू प्रार्थना करण्या केरता होमंबालीन रेवू.
होमंबालीन रीवू, एने जागतालास रेवू; कारण तुमरो विरोधी शैतान गर्जणारा सिंहान होस आवो होदणेमाय रेणे कि कोणीही फाडीन खाण्यू.
“देखू, मी चोरान होस आवथू; धन्य तो हि जो जागो रेणे, एने आपणो फाडका चौकशी करने कि उघडा फिरणार एने माणहे तान उखडो पण नाहं पाहो.”
जागृत होव, एने ता सामानान जे उगरील हेते जे नाश एण्या हेते, ताह दृढ केर; काहाकाय का मी तारो काल्लाच कामाह बोगवानान पुरो नाहं देख्यो.