1 केरीन आखा प्रकार ने भेदभाव एने दुष्ट पणा एने कपट ढोंग एने बदनामीह सेटा केरीन,
1 तानकेरता आखो खाराबपोणा एने दुसमोनी एने कोपेट एने कुयराय एने चिहटाह निकाल दिवो।
हे कोपटी, यशाया तुमरे बारामाय जी भविष्यवाणी केरील एती ती बोगवानानठिकुज हि.
ता प्रमाणे तुमु भी उपेररीन माणहाह धर्मी देखाणु, पुण मायरीन कपट से एने अधर्मामाय बोरील हेते”
उवतू मालिक ता दासान टुकडा केरी. ता दासाह मालिक कोपटी माणहामाय मोकली; एने ताहारी रडणेन एने दात किकडावणु रेंय.”
“हे कोपटी, पेल आपणा डोला मायरीन होट्यो काड ली, तेवी तू आपणा बायाकान डोलान केचरो हास केरीन काड साकही.”
आमु आपज्यू, नाय आपज्यू?” तो तान कपट जाणव ताह, कियील, “माहु काहा पारखतेह? एक रूप्यू माहुफाय ला, मी ताह देखहुं.”
हाय तुमरे पोर काहाकाय तुमूह लिकाईल कबरेसारखे हि जीपोर माणुह चालणु पुण होमजाडणे नाहं.
ओलाक माय ता हेर्यी हजारोन भीड एय गीयी, न्याओर का ता एक दिहरापुर पोडते जाताला, ते तो आखाह रीन पोयले आपणा चेलाह केणें लागिल, “फरीसीन कपट रूपी खमीर से होम्बालीन रिज्यू.
“जेवी तू आपणाच डोला माय वालो केचरू नाह दिखीत, ते आपणा बायाक किहीकाय केय शेकही, हे बाहाक, थोब जा मी तार डोला माय वालो केचरू काड देथु? हे कोपटी पेल आपणा डोला माय वालो केचरू काड, ओवतो जा जी केचरू काडने तारो डोला माय हि ताह हाजो केरीन देखीन काड दीही.”
यीशु ने नथनेलला तान आहने आवातल्या पाहून तान विषय माय बोल्णु, “देखू, हा खेरी खेरीच इस्राएली हि: तामाय कपट नाहं.”
जानकेरता ता आखा प्रकारान अधर्म, एने दुष्ट पणा, लोभ, एने वाईट पणा, भूरील हेते; एने हेवो, हत्या, लेडानु, वेखडणु एने कुयराये माय बोराय जायील हेते. एने चुगली केरणारे.
हे बायहो, आपणो विचाराम सोरो बुद्धी सारकोस एहू मा: पुण वाईट कोय देईल आत्या सोरान होस बोणावीन रीवो, आपणो सोमजीपुण बदल मोठ्ला बोणु.
तान केरता आवो, तीवारामाय आपु आनंद केरूह नापून, जुना खमिराने एने चुकीने पुण नाहं एने दुष्टाच्या खमिराने पुण नाहं पुण हल्लज एने सत्यान खमिराने.
कारण माहु बिणेन हि, कि का इही एणेन मां कि मी आवीन जोहलो मारी ईच्छा हि, तोहोलो तुमूह देखणार; एने मारामाय भी तुमूह जोहलो जुवी तोहलो नाय जुडी? तुमरे माय लेडाणे, डाह, राग, विरोध, ईर्ष्या, चुगली, गर्व एने अव्यवस्था एय;
आखा प्रकारान कपटीपणा, एने राग एने कलकलाट, एने निंदा, आखा दृष्टपणा सुद्द तुमरो सेटो किरील जाणे.
कारण आमरी हिकाडणो भ्रमसे नाहं केव्ही अशुद्धतेणे नाहं, एने कपट पुण नाहं;
इही केरीन बायकू पुण कठीण एणेन जुवी; दोष लागाड्णारी काय नाहा, पुण होमंबालीन एने आखा वातून विश्वास योग्य एने जुवी.
केरीन डावालु बायकू पुण हिकडा कि ते पवित्र जाहा योग्य; एने हाजो व्यवहार केरणारा एने जुवी निंदा केरणारान बनावील, तोहोलोच खूब होवटो अंगूररस पीणेन सवय ताह काय नाहा, ता हाजो हाजो वातू शिकविणारा व्हाव्यात.
ज्यानकेरता जर गवाही दारान ओहला मोठलो वादला आमूह कोनडील हि, तर आवो, प्रत्येक रेनेरा वस्तु, एने गुंदालीनमेलणार पाप सेटो केरीन, ती दोवेडणे जामाय आमूह दोवेडणे हि, बागे दोवेडणे.
तान केरता आखा मलीनता एने उचंवेलीन आयील दृष्टभाव सेटो केरीन, ता वचनामाय सौम्यतेने स्वीकार केरीन ली हृदयाम ओतील एने जे तुमरो जीवणे उद्धार केरूह शकणे.
पुण जर तुमूह आपणा-आपणा मोनाम कोडवो पुण एने विरोध मेलतांलोन रेंय, तर सत्यान विरोधामाय खत मा केरूह, एणेन तर ठेगणे बोलहू.
हे बायहो, एक तीहरा बदनामी मा केरू जे आपणो पायोहपरत बदनामी केरणू कियील पायापोर दोष लागडते, तो व्यवस्थाह दोषी ठरर्विलो; एने जर तू व्यवस्थापुर दोष लागाडणे, तर तू व्यवस्थापुर चालणारे नाहं पुण तापोर न्यायाधीश हीच.
काय तुमूह हे होमोजणु कि पवित्र शास्त्र वाया किथे, “ज्या आत्माह तान आमरे केरता बोणाविल हि, काय ते ओहलोच लोभ देरील ताआ प्रतिफोल ईर्ष्या हि?”
हे बायहो, एक दिहरापुर दोष मा लागाडू, म्हणजे तुमूह दोषी नाहं होवो; देखू, न्यायाधीश बायनाआहनी उबरील हि.
आपणो जीवाह स्वंतत्र होमजू, पुण आपणो आवो स्वतंत्रेला वाईटान केरता तीवूगी मा बोणावूहु; पुण आपणो जीवाह बोगवानान दास होमजाडीन ली.
तर तान पाप किरील एणेन तर तान मुया केरीन छळची काल्ली वात निकलील.
कारण “जो कूण जीवनान ईच्छा राख्नारो, एने हाजो दिह देखहुं इच्छितो, तो आपणो जीभीह वाईटानी, एने आपणो ओठरी छळाची वात केनार से रोक मेलील.”
काहाकाय कि माणहान आपणो उगरील शारीरिक माय वाला जीवन माणहान वासना प्रमाणे नाहं तर बोगवानान इच्छेकेरिन नुसार घालावे.
यान ते नवल केरणू कि तुमूह तोहोलो हजू बेताल पणाम ताह साथ नाहं आपतेन, एने जानकेरता ते हजो बुरो केणु,
तान मुया मायरीन केध्दीह ठेगीत नाहं निकेलना एता, ते निर्दोष हि.