“काल्लोच माणुह भी दुय मालीकान चाकरी केर सकीत नाह. कारण तो एकापुर प्रेम केरी एने दिहरापुर रोग मेली, एने एका हेरी मिलिन रेय एने दिहरा दिहराह नाकारी. तुमु भी बोगवान एने धेन ज्या दुयुन सेवा नाह केर शकते.
तान स्वतःला आमरे केरता आपील, तान केरता कि तो आखा प्रकारची अधर्म पासून आमूह वासाडूहु शकेल, एने आपणो निवाडल्या माणहान रुपान आपणे केरता शुद्ध केरणू, आमूह जे हाजो काम केरणेन केरता धुन माय हि.
तान केरता कि मसीहाने पुण, म्हणजे अधर्मीन केरता धर्मीने, पाप्यान कारण से एक वेळा दुख सहन किरील, तान केरता कि आमूह बोगवानानाफाय पोचाडीने; तो देहरुपात जीवे मारील गीयो, पुण आत्मान रुपान जीवताला किरील गीयो.
एने तां ज्यो नोवालो गीत गावणे लागिल, “तू ज्या पुस्तकाह लेणेन, एने तान शिक्का उगाडणेन योग्य हि; काहाकाय तू मोरीन पवित्र रक्ता केरीन प्रत्येक जात एने भाषान एने माणहे एने जाती मायरीन बोगवान केरता माणहाह वेचातो लीईल हि”