21 तामुळे माणहेच काय भी गर्व केरूह नाहा, काहाकाय आखा काही तुमरो हि:
21 ज्यानकेरता माणहान बारा माय कुण बी मोठलाय नाय केरी, काहाकाय आखो काय तुमरो हे;
काहाकाय हे प्रतिज्ञा आपील कि तो ज्यान जगान वारिस एय, नाहं अब्राहामाह ता वंश ला पुण व्यवस्था द्वारे आपील गिली एती, पुण विश्वासान धार्मिकता हेर्यो जुडी.
“आमूह मालूम हि कि जे माणहे बोगवानानापूर प्रेम केरणू, तान केरता आखा वातू मिलिन हाजो उत्पन्न केरणू; म्हणजे जानकेरता जे ताफाय हादाड्या हि.
एने जा आपणा स्वतान सोराह भी नाह राखीन मेल्यू, पुण आपु आखान केरीन ताह आपील, तो आपुह ता हेर्यू आख्यू वातू काहा नाय आपी?
हे बायहो, मी आवो वातू तुमरीकेरता मारकेरता अप्पुलोसान चर्चा वार्तान रुपाम केरील हि, तान केरता कि तुमूह आमरे पोररीन हे शिक्जीव कि लेखणारा ओगाण जाहू मा, एने एकाच पक्षामाय एने दिहरान विरोधामाय गर्व केरूह मा.
काहाकाय आखा वस्तु तुमरीकेरता हि, म्हणजे कृपा मोकतान वजेसे जादा एईन बोगवानान महिमाकेरिन धन्यवाद पुण केरणे जुवी.
काहाकाय आमु स्वताह नाहं, पुण यीशु मसीहान पोरचार केरतेह; काहा का तो प्रभु हि तान बारामाय ज्यो केतेह, का आमु यीशुन कारण से तुमरा दास हेते.
शोक केरणारा सारकोस हेते, पुण कायम आनंद करने; गरीबाहोस सारकोस हेते, पुण मोक्तास जणांनाश्रीमंत बोणाव देतेह; इही हि जोहलो आम्हुफाय कायीच नाहं तेभी पुण आखा काही मेलतेह.
जो जय मिलिन तो ता वस्तूंऊ वारिस एय, एने मी तान बोगवान एय एने तो मारो सोरो एय.