एने बोगवान जगान गेरीब एने तुच्छ मानीलाह जां नगण्य ताह भी निवाडील ज्यानकेरता का ज्या काय तेभी हेते ताह आतली किरील जात एतो एने ते जे कायीच नाहं बोगवानान ओहलाह निवाडील.
एने जर मी भविष्यवाणी केरुहू, एने आखो राज एने आखा प्रकारान ज्ञानाह समजी, एने माहु न्याओर पुरो विश्वास हि कि मी डोंगराह हेरकावू पुण प्रेम केरुहू नाहं, तर मी कायीच नाहं.
मी मूर्ख तर बनलो, पुण तुमुच माहु हे केरणेकेरिन हे भाग पाडील. तुमूह तर मारी प्रशंसा केरणे जुवी, कारण मी जर कायीच नाहं तेभी, पुण ता मोठली प्रेरिताहून काल्ली भी वातू माय कोमी नाहं.