11 Tà diblɛ̌ jěa lɛɛ ɛ̈ moo tàě klě Ɔ muěò, è Nɔ̀ǒ u beaě demǒ u nana de. È tà Jùsu jěa luu, Ɔ̀ kmea u jebo Ɔ̌ tmɛɛ̌a u Nyesoaa win kwa konkɔn tè Ɔ̌ peana uu nyopòà ü sòɛaa peanpean.
Jlǔu sɔ̌nʼǒ uu nyu tae nuǔ kɛ ɔɔ gbeǐi kɛn wɔɔn dɛ?” Ù tùia Ɔ kɛ̀ɛn u je, “Nyane nyuǒ nɔ̀ nu ɔɔ gbeǐi kɛn wɔɔn dɛ.” È kě Jùsu dɛ̌a u je Ɔ je, “Kàan tèà Ě tmɛɛ̌ amo, dɛɛ doǒ nɛ̀ ɛ mono, nyopòà a je ü moo kpni kpɔnǐ dlǒ wlě tɛ̌n nyo klee gblà po nyo nù miě a nya kɛnma klě jɔkɛn deplě slè.
È kě Ɔ dɛ̌a u je Ɔ je, “Nyesoa nu ɛ ɛ̌ wɔ̀le ɛ keǒ ba jbo Ɔɔ win kwa konkɔnʼà ɛɛ tè le ɛ̈ wɛ̌ pnɔɔ je, kɛɛ umoǒ nù Ě pe dǎtèkpeà je. Dɛǒ nɛ̀ nu ɛ bǔ ke le tɛn, uǔ jě le plě bǔ po nɔkǔ bo uǔ jbo tè le wòje keǒ Nyesoaa win dɛ̌ɛ. (Is 6.9-10)
Tà wɛn blěaa pandlǒ, Ɔɔ mɔ̀ cheěn nyo diaě Ɔ mɔ̀, kě u dɛ̌a Ɔ je u je, “Tà ä neɔɔ dě tmɔɔ no, ii tè sɔnʼǒ nyopòà mɔ̀ mǒ bu mu klìgbe gbeià tbɛɛ ämoo dǐ kɛn le klee chèa měne u mǐ didi dɛ klee pɛna le pɔ̀n keǒ uu chɛ̀ mɔ̀.”
Ke ɛ toon jleě mǒ bo imo tèǒ ǐ moo kàan tè, bo nyopò bǔ se Jùsuu tè kàan tè po, è ke u miǐ kɛ Ɔ wan gbògba numa keǒ Bɔ wa lu? Plě bǔ sěɛlǎ Ɔɔ tè wɛ̌n, è ke u miǐ Ɔɔ tè kàan tè popoɛ numa? È bo nyu bɔ̌ se u Ɔɔ tè je boɔ, è ke u miǐ kɛ Ɔɔ tè wonwɔ̌n numa?
bò boɔ Nyesoaa win. Baǎje nyopò bǔ sòɛ bu wɔ̌n ni plě bǔ se sòa bu wɔ̌n ni, tǐ wùɛ mɔ̀ wɛ̀ mɔ̀le keǒ ii boɔboɔ mɔ̀. Nu ni mìǒ sen noǎa snǔ mɔ̀le sà klee mì kenkan noǎ měne slɛɛ̌ le plě mì u kbě ja le po u miě Nyesoa tùtuɛ kɔn, kɛɛ ɛɛ wùɛǒ kɔn wlòo dbadbǎ mì u tee le.