2 Dat ik en gurt Bedrüwwetheid en Kemmer sönder Âphoalden ön min Hart ha.
Lew Brödhem! Min Hartens Wensk en Begjäring ön min Gebet es, wat ik tö Gott foar Israel dö, dat ja selig ud.
Ik si di Wårheid ön Kristus, ik lög ek, hurvan min Geweten mi Tjügnis jewt ön di hellig Geist.
For ik ha wensket, sallew van Kristus forstöt tö wisen foar min Brödhem, welk min Frindjer sen eter dit Flēsk.
For Vulen wandele, van danen ik ju åft said hå, mar nü si ik et uk me Skroalin, di Finder van Kristus sin Krüts.
En ik wel min tau Tjügen iw, en ja skel profesei düsend, ta höndert en söstig Dågen, en öntein me Sakker.