32 Hi, diär sin ein Seen ek forskoanigt hed, mar hed höm foar üs al heniwen, hur skuld hi üs me höm ek alle Dinge skänk.
En lukke hjir: En Stem van Hemmel skalt: “Dit es min lew Seen, hi håget mi sa wel!”
Wan I nü, diär I ârig sen, dag ju Biärner Gud tö dön weet; om hur vuul moar wel ju Våder ön Hemmel danen Gud iiw, diär höm diärom bed!
Sa lew heed Gott di Warld hed, dat hi sin iningstgeboren Seen iwen heed, omdat alle, diär ön höm liiw, ek forlesen ud, mar dit ewig Lewent hå.
Hēd Gott di natürelk Twiggen ek forskoanigt, da wel hi di uk ek forskoanige.
Welk foar üs Send heniwen es, en om üs Rogtfardigheids wel apwäkt es.
For di Doad es di Loan foar di Send; mar Gottes Gåw es dit ewig Lewent, ön üs Herr Jesus Kristus.
Mar wü wēt, dat danen, diär Gott lew hå, alle Dinge tine tö jar Bästen, diär Gott röpen hēd eter sin Voarnemmen.
Mar wü ha di Geist van di Warld ek fingen, mar di Geist van Gott, omdat wü wēt kjen, wat üs van Gott iwen es.
For hat ske Alles om ju wel, omdat di aurflödig Gnad dör vul Danksien tö Gottes Iär rikkelk priset ud.
For hi hed di, diär van nin Send wust, for üs tö Send maket, omdat wü ön höm di Rogtfardigheid wåd, welk voar Gott gelt.
Üs bedrüwwet, mar altid blid; üs di Armen, mar dag Vulen rik måke; üs sokken, diär nönt ha, mar dag Alles hå.
Diärön bestånt di Lewde: ek, dat wü Gott lew hed; mar, dat Gott üs lew hed, en sin Seen stjürt hēd tö en Forsöning foar üs Send.
Hokken aurwent, di skel Alles ârwe; en ik wel sin Gott wis, en hi skel min Seen wis.