4 Alliksa, min Brödhem! sen I doad foar di Wet, dör Kristus sin Likhäm, omdat I en Üdern töhir, nämelk höm, diär van Doaden apwäkt es, omdat wü Gott Frügt bring.
Hokken di Brid heed, dit es di Bridman; mar di Frinj van di Bridman stånt en hjert höm tö; en frügget sik vuul aur di Bridmans Stem. Min Blidheid es nü tö folling kjemmen.
Ik sen dit lewendig Broad, wat van Hemmel kjemmen es; hokken van döt Broad iit wel, di wel lewwe ön Ewigheid. En dit Broad, wat ik höm iiw wel, es min Flēsk, wat ik iiw wel tö dit Lewent foar di Warld.
Wan di Man jit lewwet, en jü es nü bi en Üder Man, da ud jü en Hur nämt; mar wan di Man stürwen es, da es jü fri van di Wet, dat jü nin Hur es, wan jü en Üder Man nemt.
Mar nu sen wü van di Doad liset, en diärvan ofstürwen, wat üs bünden höld, sadat wü nu me en apnit Geist tine skel, en ek ön dit oald Wesen van di Bokstewer.
Di segent Kelk, welk wü segene, es dit ek di Geminskep me dit Blöd van Kristus. Dit Broad, wat wü brēk, es dit ek di Geminskep me di Likhäm van Kristus.
Wat tö ju kjemmen es, alliküs ön di hile Warld, en es frugtbar, alliküs ön ju, van di Dai of ön, dat I dit hjert hå, en Gottes Gnåd ön di Wårheid kǟnt hå.
En hi hēd di Handskreft fortilgt, diär tögen üs wiär, welk ön Fastsätings bestönd, en üs öntögen wiär, en hēd disalwigen üt di Medden wegnommen, en ön dit Krüts fastspikkert.
Diär üs Send sallew åwert hed ön sin Likhäm üp dit Holt, omdat wü van di Send ofstürwen sen, en ön Rogtfardigheid lewwe; dör huns Strimen I sünd uden sen.
En diär kam Jen van di sowen Engeler tö mi, welk di sowen Kelken vol hed van di sowen lēst Plagen, en sprok me mi, en said: Kom, ik wel di de Wüf wise, dit Lum sin Brid.